TOS

Eski zamanlarda diyerek başlamamıza kimse gıcık olamıyor nasılsa…

Eski zamanlarda bir kadı varmış. Buraya kadar gayet iyi gidiyoruz. Zira, alimallah “yargıç” falan desek, bazı densizler lafımıza laf sokmak için yarışabilir, bizim de başımız belaya girebilir!

Hikayemiz, bir kadının hapis veya para cezası verdikten sonra, suçluyu kolluk kuvvetlerine tutturur, geri geri gidip hız aldıktan sonra olanca hızıyla koşarak suçlunun karnına toslarmış.

Bu tuhaf yöntem çevrede tepkilere yol açmış. Halktan ileri gelenler, valiye çıkıp durumu anlatmışlar. Vali bey, meraklanmış ve bir gün mahkemeyi izlemeye karar vermiş. Valinin izlemeye gittiği gün, Kadı Efendi davalıya soruyormuş:

-Davacıya yüz lira borcun olup on yıldan beri bunu ödemediğin doğru mu?

-Evet

-Ama sen borcu alırken yakın zamanda ödeyeceğini söylemişsin.

-Yakın zaman bir sene de olur, yüz sene de olur.

-Peki ödeyecek ödeyecek durumda mısın?

-Kentin zenginlerinden biriyim.

-Neden ödemiyorsun?

-Paraların istifini bozamam.

-Hiç değilse takside bağlayalım.

-Eh, ayda bir lira vereyim.

Vali dayanamamış olduğu yerden bağırmış:

-Kadı Efendi TOSSS…

Hikayemiz böyle, suya sabuna dokunmayan bir hikaye işte. Amma velakin, buraya kadar gelmişken, şöyle küçük bir kıssadan hisse çıkarıverelim:

Yoksulların ve parasının istifini bozamayan zenginlerin bulunduğu toplumlarda yaşamak kolay değil. Böyle durumlarda “Kadı Efendi TOSS…” diyecek Valileri de bulmak mümkün değil…

Kaynakça: İlhan Selçuk’un Ağlamak ve Gülmek adlı kitabı