İNSAN OLMAK…

Hırslarımız ve anlamsız bir yarışın içinde koşturarak tükettiğimiz hayatımızın anlamını hiç düşündünüz mü?

Doğadaki en güçlü canlılardan biri olan aslanın karnı tokken hiçbir canlıyı öldürmemesi, açken bile kendi cinsine saldırmaması, bir hiç uğuruna birbirini öldüren insanlara bakınca, sizce düşündürücü değil midir?

Ne için tüm mücadele?

Daha fazla mal, daha fazla mülk, daha fazla para edinebilmek için, hayatımızı yaşamadan harcadığımızı hala niye anlayamıyoruz?

Oysa insan hiçbir şeye gerçek anlamda sahip olamıyor. Ölene kadar kazanılan her şeyi sadece kiralıyoruz. Giderken götüremediğimize göre, sadece adımız anlasın diye mi bütün bu olumsuz hareketler? Sevgiden, kendisi gibi olmaktan, dürüstlükten, niye korkuyor, sorusunun yanıtını insan niye vermekte zorlanıyor ki?

Neden başarılı, sıra dışı, kendisi gibi olmayı becerebilmiş dürüst insanları alkışlayacağımıza türlü dünyevi bahanelerle onları sıradanlaştırmaya çalışıyoruz?

Neyin kompleksi bu?

Başarıya, sevgiye, dürüstlüğe, her türlü güzelliğe koşacağımıza, bütün bu insani davranışlara aksi istikamette hareket etmemizin altında hangi toplumsal kimlik kompleklerimiz yatmaktadır acaba?

Bütün bu sorulara içten cevaplar verebilmeli insan. İşte o zaman, “insan olmayı hak ediyor muyuz?” sorusunun dürüst yanıtını bulabiliriz.

İşte o zaman insan olmanın gerçekten neyi ifade ettiğini anlayabiliriz.

Jan Jak Rosuseau şöyle der:

“İnsan sevmek, düşünmek ve inanmak için dünyaya gelmiştir.”

Sözümüzü toparlayacak olursak, “Yüreğinde sevgi olanın beyninde kötülük olmaz” derler.

Siz siz olun insan olun, insanlığın neyi ifade ettiğini bir daha düşünün...

Esen kalın