BOŞVERİN ELALEMİN DÖRT KEÇİSİNİ HAYDİ, BİRAZ TEBESSÜM EDİN…

Bektaşi Derviş şehre giderken yolda ata binmiş, palası belinde bir ağaya rastlar. Atlı Ağa Dervişin önüne gelince yolunu keser ve:

_ Dur bakalım! Der.

Bektaşi Dervişi çaresiz durur. Aralarında şu diyalog geçer:

_ Durduk Ağa, emret!

_ Adın ne senin, ne iş yaparsın?

Bektaşi:

_ Adım Mansur. Hak Erenler kabul buyururlarsa Bektaş; Dervişiyim.

_ Kendime göre bazı şeyler bilirim.

_ Öyle ise, söyle bakalım bana, Allah şu anda ne niş yapıyor?

Sorudaki saçmalıktan, ağanın niteliksiz biri olduğunu anlayan Bektaşi Derviş; Ona iyi ders vermeyi planlar.

Ağaya dönerek:

_ Ağa, öyle yüksek soruya böyle alçaktan cevap verilmez, der.

_ Ya nasıl verilir?

_ Sen o attan in, ben bineyim, sana cevabı yukarıdan vereyim.

Ağa tereddüt etmeden attan iner. Bektaşi Dervişi ata biner, güzelce bir kurulur.

_ Haydi, bakalım, şimdi sorumun cevabını ver.

_ Ya sorunun cevabı senin aleyhine olursa.

_ Sararı yok sen yine de doğruyu söyle.

Bektaşi Dervişi bunun üzerine Ağaya şu cevabı verir:

_ Cenabı Allah şu anda senin altındaki pahalı atı benim gibi fakir bir kuluna ihsan etti. Bu sözü söyledikten sonra Bektaşi kamçıyı ata vurur, oradan hızla uzaklaşır.

Haddini bilmeyene bildirirler.( ATASÖZÜ)

“ Paraya çok ihtiyacı olan Bektaşi, başkalarından para istemektense, Allah’a yalvarmaya niyetlenmiş. Doğru Camiye giderek, Cemaatle birlikte namaz kıldıktan sonra başlamış duaya:

_ “ Ey Allah’ım” demiş, bana şu parayı ihsan et de, önce işlerimi göreyim, sonra da sofrayı kurup ağız tadıyla bir içeyim…

Bektaşi’nin bu sözleri üzerine yanındaki kişi ona dönmüş:

_ Behey utanmaz adam. Allah’tan böyle istenir mi? Diye çıkışmış. Ama Bektaşi hiç istifini bozmamış:

_ Sen ellerini açıp ne istiyorsun? Diye sormuş.

_Güzel ahlak istiyorum… Bana doğru yolu göstermesini istiyorum, demiş adam.

Bektaşi gülmüş:

_ Senin ahlakın yokmuş ki, Allah’tan ahlak istiyorsun. Doğru yolu bulamamışsın ki doğru yolu bulmayı diliyorsun. Benim ise, hem ahlakım sağlam, hem de doğru yolu çoktan bulmuşum… Herkes kendinde olmayanı ister, demiş.

Evet, Orhan Güzel adlı bir yazarımız Üşenmemiş, “ En Güzel Bektaşi Fıkraları” adı altında, Bektaşi fıkralarının birçoğunu bir kitapta toplamış. Çok da iyi yapmış. Bildiğiniz gibi fıkralar, insanları güldürürken aynı zamanda düşündüren; olaylara değişik pencerelerden bakışlar getirerek değerlendirilen zekâ ürünleridir. Fıkralar, toplumdaki uygunsuzlukları ince bir hiciv üslubu içinde sergiler.

Fıkralar toplumun ortak folklor değerleridir. Bektaşi fıkralarında baskı ve yasaklara karşı tepki ve dışa vurum vardır. Konulara değişik bir boyuttan aykırı ve itirazcı bir bakış açısıyla yaklaşım söz konusudur. Günü yaşamak ve hayattan zevk almak talebi, bu fıkralarda mizahi bir şekilde sergilenir.

Sayın Orhan Güzel’in derlediği bu fıkra kitabını okurken gerçekten değişik ve güzel duygular içinde hayatı okurken gerçekten değişik ve güzel duygular içinde hayatı sevmeyi öğrenir, çok tatlı, neşeli vakit geçirebilirsiniz. Ben okurken çok haz aldım. Ve bugünkü sohbetimizde iki fıkrayı sizlerle paylaştım. Şimdilik esen kalın derken, hepinize bol tebessümlü günler diliyorum.