MASKELİ BALO

               İnsanlığımızın her geçen gün biraz daha fazla sorgulandığı günümüz şartlarında insani özellikler taşıdığına inandığımız her kişiyi bir değer olarak kabul eder hale geldik.  Öyle ki vasıfların yarısını bile taşısa bu kişiye kıymet vermeye başladık ne anne eski anne ne baba eski baba galiba annelerin anne, babaların baba, olduğu çağda çocuk olmak istiyoruz. Hz. Mevlana’nın bir sözünde Ya olduğun gibi görün ya göründüğün gibi ol. Buyurmuştur.  Maalesef insanlar oldukları gibi görünmemekle beraber göründükleri gibide değiller. Yeni neslimizde ebeveynlerin çocuklara ve gençlere kötü örnek oldukları aşikârdır. Toplum şartlarında hayatımızı dekore etmek için bizi doğru yoldan döndüren insanları hayatımızdan çıkarmalıyız. Bu tür insanlar genellikle yüzüne maske takarak kendilerini doğru bir kişilikte olduğunu gösteren insanlardır. Birçok kez teraziyi dengede tutamıyor hayatımızda kasırgalar fırtınalar estiriyor ve düşünce yönünden davranışlarımızın ise maalesef ters yönlü esen bir rüzgâr halini aldığını yaşayarak görüyoruz.  Dürüst davranış sergileyen kişilere çok az rastlanmakla beraber yalan yanlış davranışlarla geçen bir ömürle yılları olanlar da vardır. Bu çağın bize getirmiş olduğu iyi ve kötü davranışlar için bir düzen oturtamamakla beraber bir hastalık hâlini de almaktadır. İnsanlar kötü davranışlarını düzeltmek için bir çaba sarf etmelidir.

                Bu durumda yapılması gereken kötü davranış sergileyen kişilere fark ettirerek sakin bir tavırla uyarmak en doğrusu olacaktır. Aslında asıl mesele bunun şuurunda olup bir çözüm noktasına erişmektir. Düşünmeden hareket eden insanlar çok yanlış hareket etmiş olurlar. Rüzgâr bizi alabildiğine dağıtsa da bizler toparlanmayı bilmeliyiz. Herkesin sözüne davranışına göre hareket edersek olmaz. Yaşam şartlarımızda hayat bizi nereye sürüklerse sürüklesin elif gibi dimdik durmayı bilmeli hayatın engebeli yolunda dürüst olan, yalan söyleyen, vurdumduymaz olan, vicdanlarını rahatlatmak için iki yönlü yol alan ve en kötüsü ise, maskeli kişiliğe bürünen insanlarla karşılaşacağımızı bilmeliyiz. Unutmayalım bizler davranışlarımıza dikkat edersek Yaşamımızda kişiliğimizin daha iyi olmasını sağlayabiliriz. Düşüncelerimizi mantık beşiğine yatırırsak daha avantajlı olur kararlarımızı daha iyi alırız. Lafontenin çok sevdiğim bir hikâyesini siz değerli okuyucularımla paylaşmak isterim.

                Günlerden bir Günbay karga dalmış bir dala koca peynir ağızında tilki peynirin kokusunu almış gelmiş:

-Günaydın, sayın karga, demiş;

Bu ne güzellik böyle:

Şu tüylere bakın, pırıl pırıl;

Sesiniz bilmiyorum nasıl;

Oda renginiz kadar güzelse

Ne yalan söyleyeyim

Bu ormanda güzel yoktur üstünüze.

Karga bu sözlere bitmiş:

-Şuna bir gak diyeyim de ses görsün, demiş;

Gak der demez peynir düşmüş,  tilki yutmuş.

-Kara bayım, demiş kargaya;

Şu sözümü unutma,  kaptırdığın peynire değer:

Her dalkavuk çıkarı için över, yüzüne güler peynirini yer.  Karganın aklı başına gelmiş iş işten geçtikten sonra.

Hayatınızdaki kargalardan ve tilkilerden uzak durmanız dileğiyle…