Bir İlişki Ne Zaman Bitmeli?

Bir ilişki ne zaman biter? Ne zaman bitti demeliyiz ya da ne zaman çabayı bırakmalıyız? Ne zamana kadar çabalamalıyız ne zamana kadar artık çabaya çabalamak gerektiğine inanmamalıyız? Bir ilişkideki tek kaldıraç sevgi mi ya da sadece saygı, sadece sadakat? Hadi sadece geçelim bir ilişkiyi götüren lokomotif ne olmalı? Eminim çoğunuz sevgi diyeceksiniz öyle bakınca doğru mantıklı yani sevgi olmadan bir ilişkiyi yürütmeye gerek yok bile değil mi? Sevmediğimiz bir insanla ne yapalım.

Zaten mutlu da olamayız ama ilişkiyi bitirmek için ilişkinin bitmesi gerektiğini düşündüğünüzde ya da ilişki için çabalamayı ne zaman bırakmalıyız diye düşündüğümüzde çoğu zaman şunu fark ediyorum insanlar ilişkisi için ne zaman çabalamayı bırakmaları gerektiğini ne zaman artık vazgeçmeleri gerektiğini ısrarı ne zaman bırakmaları gerektiğini çoğu zaman bilmiyorlar belki içsel olarak hissediyorlar ama bunu bilinç düzeyinde fark edip bunun farkındalığını yaşayıp fiziksel dünyada herhangi bir eyleme geçmiyorlar. 

İçlerinden bir ses evet artık olmaz, yürümez, ısrar etmemeliyim diyor mu hakikat ama dediğim gibi bu sesi duymamazlıktan gelip çabalamaya devam ediyorlar ama şu bir gerçek doğru zaman yakalandığında atılan adımlar her zaman sağlıklı, iki tarafı yormayan iki tarafında enerjisinin sonuna kadar tüketmesini engelleyen iki tarafında enerjiden zamandan umuttan tasarruf etmesine sebep olan hamle oluyor.

Biraz daha açayım sorumuzun cevabına gelirsek ilişkide vazgeçmek için çabalamayı bırakmak için doğru zaman; umudunuzun kalmadığı, inancınızın kalmadığı, artık eski motivasyonunuzun eski hevesinizin kalmadığı zamandır. Yani bu aşamada sevginiz devam ediyor olabilir işte orası sizi yanıltmamalı. Yani hala seviyorsan bırakmamalıyım, hala seviyorsam çabalamalıyım, hala seviyorsam kurtarabilirim zihniyeti çok sağlıksız ve çok yanlış bir zihniyet.

Umudunuzun kalmadı, hevesinizin kalmadı en önemlisi de inancınızın kalmadığını fark ettiğiniz an çabayı da bırakmanız lazım çünkü inancınız yoksa sevginiz bir işe yaramayacaktır. Çünkü umudunuz yoksa sevginiz yine bir işe yaramayacaktır. Hevesiniz, motivasyonunuz kalmadıysa yine sevginiz bir işe yaramayacaktır. Bir ilişkinin dinamiğinde sevgiden başka şeyler de var ilişkiye inanç, karşı tarafa inanç, ilişkinin ikiniz olma haline inanç gibi önemli doneler olmazsa ilişkiniz sadece patinaj çekecektir ve sadece zaman kaybı olacaktır iki taraf içinde.

O zaman şöyle diyebilir miyiz sevgi evet çok gerekli ama tek başına yeterli değil. Ama inanç, güven, umut olmazsa çok gerekli olan argümanızın olması ilişkiyi huzurlu sağlıklı mutlu bir platforma taşımıyor. Gönül rahatlığıyla umudunuzun, inancınızın ve güveninizin bittiğini anladığınız an ilişkiniz için çabayı bırakabilirsiniz. Vicdanınız son derece rahat olabilir.

Zaman geçtikten sonra geriye dönüp baktığınızda şunu göreceksiniz; evet çabalasaydım da toparlanmayacaktı, çabalasaydım da gitmeyecekti, çabalamama rağmen inancımı canlandıramayacaktım. Bu ancak resmin dışına çıkıldığında görülen bir şey öyleyse şunu söyleyebiliriz; inancınızı umudunuzu ve güveninizi aralarda çek edin sevgi perdesi bunun azaldığını görmenizi engelleyebilir. Hepinize çok sağlıklı çok sağlam çok güvenilir mutlu ilişki temenni ediyorum sevgilerimle.