Tarih Akışı İçerisinde Türk- Alman İlişkileri ve Kamen-Bandırma Dostluğu

Yine yukarıda sözünü ettiğimiz Pertev Bey’e yalnız kaldıkları sırada Osmanlı’nın Kudüs’e verdiği önemi Bosna Hersek’e ve Arap yarımadasına verdiği önemi Anadolu’ya sonsuz nimetlerle dolu Anadolu’ya Osmanlı’nın neden göstermediğini sormuştur.

2. Wilhelm bu gezide sözde gizli anlaşmalar da yapmıştır. Sözde diyorum çünkü bu anlaşmalardan Osmanlı Devletinin de, Avrupa Devletlerinin de derhal haberi olmuştur. Mesela Kuveyt Emiri (Şeyhi) ile 3 Ocak 1899’da böyle bir anlaşma yapmış onu himayesine almıştır.

Bu anlaşma uyarınca Kuveyt Emir’ini ayda 1000 İngiliz sterlini ücretli memuru haline getirmiştir. Kudüs’e varmakla gezisinin son noktasına ulaşan 2. Wilhelm bu geziden çok memnun kalmıştır.

Zaten 2. Abdülhamit onun memnun kalması için elinden geleni yapmış perde arkasından kendisi sahneye çıkmadan adamları vasıtasıyla 2. Wilhelm’i 7B projesine Osmanlıyı uygun sanması için her şeyi yapmıştır. Zaten bu durumu İmparatoru ağırlayanları yani Osmanlı devlet adamlarını taltifinden Abdülhamit’in bunu yaptırdığı bellidir.

2 Wilhelm bu gezide amaçlarından biri olan 2. Abdülhamit’i tanımak hedefine ulaştığını da düşünmektedir. 2. Wilhelm Abdülhamit’i nasıl tanıdığını hangi gözle değerlendirdiğini yaptığı değerlendirmenin sonucunu Osmanlı ülkesinden Avusturya Macaristan İmparatoruna yazdığı mektubunda şöyle dile getirmektedir: “Hayatımda bakışları karşısındakinin düşüncelerini okumak ve anlamak arzusunun hakim olduğu bir başka insan görmedim diyebilirim. İlk anda muhatabına karşısına her zaman rastlanmayacak bir insan izlenimini vermektedir.

Ama nedense saraya kapanmıştır, bunu anlamak zordur.” “2. Wilhelm Abdülhamit hakkında bu değerlendirmeyi yaparken Abdülhamid de hatıralarını yazdırdığı Arif Bey’e aldırdığı notta 2. Wilhelm için şunları söylemektedir: Karşılaştığı her meseleyi Askeri kuvvetle halletmeyi kabul etmiş dünya hakimiyetine sahip olmaya kararlı bir tacidar.”

2 Wilhelm bu Osmanlı ziyaretinden bir takım faydalar temin edip, istediğini elde ederken; Osmanlıya da bir şeyler vermek kazandırmak lüzumunu hissetmiştir. Bunun sonucu olarak bir yandan da Abdülhamit 2’yi memnun etmek, varsa yaptığı bu gezi ile ilgili kuşkularını gidermek için Alman Krupp fabrikalarının yaptığı müdafaa (top) bataryalarını Çanakkale’ye göndermiş gönderdiği Alman askeri ıslahat heyeti başkanı Von Der Goltz vasıtasıyla bu bataryaları Çanakkale Boğazına yerleştirmiştir.

Bu arada 2. Wilhelm’in bu bataryaları Çanakkale boğazına yerleştirirken kendi menfaat sahası saydığı Osmanlı topraklarını haliyle boğazları ve 7B projesine dahil olan İstanbul’u ( Bizantion’s) rakibi olan diğer Avrupa devletlerine karşı emniyete almak rakiplerinden korumak istemiş olabilir.

Çünkü bu yolla 2. Wilhelm bir taşla iki kuş vurmuş hem Osmanlıyı memnun etmiş hem de gelecekte kendisinin olmasını istediği toprakların kendisi tarafından alınana kadar rakiplerince alınmasını önlemiş olacaktır.

Nitekim Alman Osmanlı askeri ittifakı gerçekleşip 1. Cihan Harbi başladığında bu ittifakın karşısındaki rakipleri olan İtilaf Devletleri Çanakkale’ye saldırdığında yerleştirilmiş olan bu bataryalar yeni düzenlemeler ve takviyelerle müdafaanın bel kemiği olmuş başarılı olmuştur. İtilaf devletlerinin muazzam donanması bu bataryaların ve takviye gönderilen Hoitzel bataryalarının atışları sayesinde engellenmiş hezimete uğratılmıştır.

Kısacası bu bataryalar Çanakkale’deki 18 Mart Deniz zaferinin önemli başarı etkenlerindendir. Şurası da bir gerçektir ki bu bataryaların Çanakkale Savaşında oynadığı rol 2. Wilhelm’in kendi hesabına ileri görüşlü biri olduğunun delili ispatı olmuşlardır.

2. Wilhelm’in bu başarılı Osmanlı gezisi başta İngiltere olmak üzere Almanya rakiplerini kuşkulandırmış, telaşlandırmış, Osmanlı sahasındaki menfaat ve çıkarları konusunda onları daha faal olmaya sevk etmiştir. Devam edecek…