YAZDIK ÇİZDİK VE SOHBETİMİZİ BİR EZOP MASALIYLA BİTİRDİK…

Yerel seçimlere günler kala ortalık toz duman. Gündem habire değişiyor. Paralel devletin yaratıcıları, kendilerini haklı çıkarmak için, yine mağdur edebiyatı yapmaya başladılar. Gün geçmiyor ki, yeni bir yolsuzluk, yeni bir skandal görüntüsü ile ülke çalkalanmasın. Bu kadar çürümüşlük, bu kadar kepazelik çarşaf çarşaf sergilenirken, devletin başındakilerin vurdumduymazlık havasında başkaları suçluymuş gibi meydanlarda bangır bangır bağırmalarını bir türlü anlayamıyoruz.

Kaset savaşı, Alo Fatih savaşı, ayakkabı kutusu ve kasa savaşı, tepe savaşı, rüşvet savaşı, HSYK savaşı, yedibin kişiyi dinleme savaşı ve daha neler neler.

İnanın, sade vatandaş olarak, neyi takip edeceğimizi, neye inanacağımızı, bu çirkefliğin nasıl sonuçlanacağını düşünürken “devletin çivisi çıktı” söylemine inanmaktan başka çare bulamıyoruz.

Halbuki önümüzde çok önemli seçim maratonu var. seçimlere odaklanacağımıza ülkedeki yapay ve yaratıcıları bile belli olan “paralel devlet” senaryolarını seyrederek veya figüranlık yaparak bir güzel psikolojik savaşın içinde yer alıyoruz.

Türkiye bu başıboşluğun, bu kargaşanın içerisinde seçimlere gidiyor. Bütün devlet imkanları elinde, kendi medyasını yaratmış, bütün kurumlara egemen olmuş, bir parti ile seçim yarışına gidiliyor. Bu yarışın, bu ortamda ne kadar adil olacağı şimdiden belli!

Kutuplaşmalar, dinlemeler, yalanlar dolanlar pupa yelken gibi dursun, gelin bu kafa karışıklığı içerisinde bendeniz sizlere bir “ezop” masalı anlatayım.

Fare bir gün bir kurbağa ile tanışır. Kurbağa fareyi göle davet eder. Birlikte göle giderler. Kurbağanın niyeti kötüdür.

Farenin ayağını kendi ayağına bağlar ve bunu farenin iyiliği için yaptığını söyler. Bir süre karada böyle ilerledikten sonra kurbağa fareye korkmamasını söyleyerek göle dalar.  Birlikte yüzmeye başlarlar. Sonra kurbağa dibe dalar. Tabi fare de.

Nefes alamayan fare ölür. Farenin çırpınışları o sırada uçmakta olan bir çaylağın dikkatini çeker. Çaylak bir harekette kurbağayı kapar ve uzaklaşır.

Diyeceğimizi dedik, masalımızı da aktardık ve böylece sohbetimizin sonuna geldik…

Geldik ama, masalımızın ana fikrini de unutmadık. Masalımızın ana fikri: “ komşusu için kötü düşünenlerin sonu iyi olmaz.”

Yaa işte böyle.

Acaba diyorum, bu masalı bizim paralel devletçiler biliyor mu ?

Amaan boşverin. Sizler biliyorsunuz ya, onlara da sizler anlatırsınız…