HUKUK DEVLETİ BEKTAŞİ’NİN NAMAZINA BENZEMEZ

            Politika, hiçbir kural tanımayan, dediğim dedik çaldığım düdük, hele hele “Deli Dumrul!” hikayesine uygun bir sistem hiç değildir.

            Bir kere politika hukuka dayalı olmalı, politikacının güç kaynağı hukuk olmalıdır. Bir başka deyimle, politikanın sınırları hukuk devletinin çizdiği çizgilerin içinde kalmalıdır.

            Bugün ülkemiz yönetimine baktığımızda adına “hukuk devleti” demişsin, Anayasa’na bunu işlemişsin, sonra “hukuku” “guguka” çevirmişsin.

            Sen dini siyasete alet edersen, sen devleti babanın çiftliği gibi arpalık olarak görürsen, sen “bizden-sizden” ayrımcılığı yaparsan, o ülkede hukuktan bahsetmek gülünçtür gülünç.

            Milli irade, önemli bir kavramdır. Ama milli irade nasıl olsa benim yanımda diyerek ben ne dersem hukuka uygundur, ben TBMM’deki yasama gücünü tek başıma üstlenerek, ülkeyi KHK’larla yönetirim demek gücü değildir ki…

            Hukuk devleti, Bektaşinin abdestsiz namazına benzemez…

            Bektaşi, abdest mapdest hak getire namaza durmuş, görenler sormuşlar:

            “Baba erenler abdestsiz namaz olur mu?”

            Bektaşi elini sallamış:

            “Ben kıldım, oldu!”

            Bektaşinin namazının kabulü olup olmayacağı Allah’la onun arasında ama hukuku kendi emelleri doğrultusunda kullananlara tek bir sözümüz var:

            Hukuk devleti olmak Bektaşinin abdestsiz namazına benzemez…