BÜYÜK DEVLET ADAMLIĞI BÖYLE OLUR

Sakarya muharebesi, 10 Eylül 1921.

Duatepe’nin alınışı büyük zaferimiz. Yer sofrasına otururlar. Komutanlar günlerdir aç. Sofraya mis gibi tavuk gelir. Sofrada İsmet Paşa, Albay Asım Gündüz, Albay Kazım Dirik ve Mustafa Kemal var. Mustafa Kemal:

“Nereden buldunuz Tavuğu?” diye sorar.

“Fatma nine getirdi” diye cevap verirler. Bu kez, “Erlere ne yiyecek verdiniz?” diye sorar Mustafa Kemal. Albay Kazım, az ötede duran Kurmay Başkanına seslenir: “Hayrullah Bey, erlere ne verdik?” “Efendim dün sabah olduğu gibi, bulduğumuz buğdayı kavurup dağıttık.”

Mustafa Kemal yemeğe el sürümeden kalkar sofradan. Yirmi dört saattir yemek yememiş diğer komutanlar da sofradan kalkarlar. Ve yemek askerlere dağıtılır.

İşte böyle bir devlet adamlığı. İşte böyle bir liderlik..

Bileniniz vardır, bilmeyeniniz vardır diyeceğim ama, bilenler bilmeyenlere anlatsın demeyeceğim. Zira öyle dersem, ben bu köşe yazımı tamamlayamam dostlar.

Efendim, Nazım Hikmet’in kendi sesinden şiir plağı çıkar. Atatürk Dolmabahçe’de dinler ve çok etkilenir.

“Getirim bana bu genç şairi” der.

Polisler bulurlar şairin Kadıköy’deki evini, Nazım Hikmet polisleri görünce eşyalarını toplamaya başlar, cezaevine gidiyorum diye. Zira o, mimli komünisttir o dönemde.

“Eşya toplama, Cumhurbaşkanı çağırıyor seni, gözün aydın” der polisler.

Durur Nazım:

“Söyleyin ona ben kimsenin ayağına gitmem” der.

Polisler şaşkındır. Giderler saraya. İçişleri Bakanı Şükrü Kaya’ya anlatırlar durumu. Şükrü Kaya o dönem nazım Hikmet’e takıntılıdır. Fırsat buldu mu cezaevine atıyor şairi. Ve Atatürk’e Nazım’ın gelemeyeceğini olduğu gibi, böyle böyle demiş diye anlatır. Atatürk’ten emir alıp yine cezaevine atacak şairi.

Atatürk: “Aferin çocuğa” der ve ilave eder: “Sanatçıya bu yakışır.”

Ya işte böyledir bizim Atatürk’ümüz.

Yazar Ahmet Şerif İzgören’in dediği gibi, ben bu bölümde başka bir şey anlatmayayım. Ne demek istediğim meydanda. Büyük devlet adamı böyle olur, böyle olur…

Kaynakça: A. Şerif İzgören