ATATÜRK’Ü AĞLATAN TEK İNSAN

Doğma büyüme İzmirliydi. İzmir Mekteb-i Sultanisi’nde, yani günümüzde Atatürk Lisesi’nde öğretmendir. Yunan işgali başlamadan bir gün önce şehirdeki yurtseverleri okulda toplantıya çağırmış, diriliş örgütlenmiş, işgal gemileri limanda son hazırlıklarını yaparken, Maşatlık denilen yerde binlerce kişinin katıldığı protesto mitingi düzenlemişti.

O gün kürsüye çıkıp şöyle haykırmıştı:

“İzmir Yunan’a ilhak ediliyor, işgal başlıyor.

Bu akşam güzel İzmir‘imizde son ve tarihi akşamımızdır.

Ayaktayız.

Vakar ve sükûnetinizi muhafaza ediniz. Vatan ordusuna iltihaka hazırlanınız.

Teslim olmayacağız!”

Ertesi sabah, Yunan postalı vatan toprağımıza ayak basmış, Hasan Tahsin tetiğe basmış, Mustafa Kemal Bandırma vapuruna binmiş, Mustafa Necati vuruşmak üzere Ege dağlarına çıkmıştı.

Mustafa Necati bundan sonraki süreçte, Mustafa Kemal’in yol arkadaşıdır. Ülkenin düşman işgalinden kurtulmasından sonra, harf devrimini gerçekleştiren, Tevhid-i Tedrisat devriminde Atatürk’le hep beraberdir.

Ülkede yabancı okulları denetim altına alan, Köy Enstitüleri’nin temelini atan, Milli Eğitim Bakanımızdır. Ve Bakanlığında; “Memlekette mektep bulamayan bir çocuk bile bırakmayacağım” diyen biriydi.

Potansiyel Başbakan adayı idi. Ne yazık ki, henüz 35 yaşındayken vefat etti.

Mustafa Kemal Atatürk, hayatımda ilk defa hıçkıra hıçkıra ağladı.

“Ah Necati, ah Necati” diye diye ağladı.

Mustafa Necati, İsmet İnönü’nün deyimiyle, “O, halk devletinin bilincine varmış bir devrimcidir.”

Ne yazık ki, biraz evvel ifade ettiğim onu genç yaşta kaybettik.

Atatürk’ümüzü ağlatan, eğitim devrimcimizi saygı ve minnetle anarken, bir başka eğitim devrim devrimcimiz İ. Hakkı Tonguç’u da rahmetle ve saygıyla anıyorum. Her ikisinin de ruhları şad olsun.

                                                                                                                            Kaynakça: Cumhuriyet Yayınları