Muhabbet, birbirine açılan kapıları olan bin odalı bir ev gibidir. Hangi odaya girsen karşına başka bir kapı açılır. Masmavi bulutlarla kaplı derin dergâh-ı âli misali canlanır yüreğimizde. Gönlümüzden akan kelimeler demlenerek can bulur. Ruhumuza sunduğumuz en leziz ikramdır. Muhabbet denizine girmişse bir gönül dergâh-ı izzetinden lezzet alır. Bu lezzeti tatmak herkese nasip olmaz.
Toplumda birçok insan birbirleriyle iletişime geçerken sohbet etmeyi teknoloji aracı uygulamalardan yapmayı tercih ediyor. Pekâlâ, sizce yüz yüze sohbet etmek mi, daha iyi ve ya uygulamalar aracılığıyla muhabbet etmek mi daha iyi ne dersiniz?
Teknoloji daha en üst safhaya çıkmadan önce kurulan iletişim bambaşkaydı. İnsanlar birbirlerini görmek için akşam oturmaları yapar. Koyu bir sohbet eşliğinde zamanın nasıl geçtiğini anlayamazlardı. Çocuklar zamanının çoğunu telefonlarda, tabletlerde oyun oynayarak geçirmezlerdi. Çocuklar top oynar, ip atlar, saklambaç gibi daha birçok oyunlar ile eğlenirlerdi. Aile bireyleri birbirlerinin muhabbeti ile demlenirken bir yandan da gençler farklı aktiviteler ile hayata farklı yönden bakarlardı.
Günümüzde bu devrin bize getirdiği şartlar mevzu bahis olduğundan birçok geleneğimizi kaybettik. İnsanlar hayata başka diyarlardan ses veriyor ve kendilerini o hayata kapatıyorlar. Oysa hayatımızda gerçek manada yaşanılmış ve yaşanması gereken o kadar güzel şeyler var ki… Maalesef toplumda birçok insan bunu unutmuş ve farkında değildir. Muhabbet etmek; teknolojide kullanılan uygulamalarla yapılandırılmamalıdır. Tam aksine yüz yüze koyu bir sohbet eşliğinde olmalıdır. Çağımızın getirdiği olanaklar sonucunda genç ve yaşlı olmaksızın birçok insan; teknolojide olan uygulamalarda sohbet etmeyi doğru bulmaktadır. Bu da bir hayli üzücü bir durum…
Asıl önemli olan şey; aile fertlerinin bireylerine yön ve yol göstermesi değil midir? Fakat tam tersine yön veya yol göstermek şurada dursun, onlarda yeni nesle ayak uyduruyorlar. Tabii ben bütün herkes bunu yapıyor demiyorum. Genel olarak böyle oluyor. Akşam sobada pişen kestaneler eşliğinde yapılan muhabbetler, mahallelerde maç oynayan gençler, komşuların birbirlerine vermiş oldukları güveni, sevgi, saygı ve anlayışları… Hani soruyorum size nerede? Hepimiz bize sunulan leziz ikramları elimizin tersiyle ittik. Muhabbet dergâhını terk-i diyar eyledik artık. Samimi içten gelen duygular yok olmuş vaziyette… Peki, biz muhabbet ile ilgili tüm yolları kapattık mı?
Ruhumuzda barındırdığımız eski yaşanmışlıkları elbette geri alamayız. Ancak muhabbet denizinde demlenmek isteyenler, bize açılan her kapıyı ziyaret edebilirler. Bize sunulan leziz ikramları tatmak için çaba sarf edebiliriz.
Esenlikle kalın.