ATEŞİ KÖRÜKLEMEK

Toplumda yaşanan her aile malumunuz evlatları arasında gerginlik, geçinememek ve hüznün eteğine yüz sürerek ardına bırakılan kırıntılardır. Her evlat her ne yaşanırsa yaşansın, geçmişi geçmişte  bırakarak geleceğe odaklanmalıdır. Olan biten her şeyi defalarca anlatınca bir şey elde edildi mi? Ne gerek var tekrardan kaos çıkarmaya doğrusunu söylemek gerekirse, hiçbirimiz o zaman öyle olması gerekiyormuş demiyoruz. Kıyaslıyor, yargılıyor ve yorum yapıyoruz. Böylelikle yanan ateşe bir odun da biz atıyoruz. Efendim  yangına körükle gitme çabasının veya amacının ne faydası var?

Bazen bazı şeylerin üzeri kapatılmalıdır. Yaşanan her şey için bir ders çıkartmak gerekir. Bu konuda her kişi kendi hayatına dâir seçim yapar. Bu durumdan kimse kimseyi mesul tutamaz. Susarak herhangi bir problemde çözüm bulabiliyor musun? Her şeyin bir sınırı vardır. Susmakla çözüm değil konuyu kapatarak, rafa kaldırıp ve tozlu bir raftan kitap alır gibi geri indirmek olur.

 Onun yerine sakin bir mizahla karşılıklı konuşmayı seçsek nasıl olur? Bunu bir düşünün derim. Bireylerin evlatlarına aşıladıkları yol yön ve yöntem olması gerekir. Hiçbir evlat eğitiminde  ayrımcılık doğru olmaz. Eğer böyle yol alınırsa kardeşler arasında çatışma başlar. Hâliyle rafa kaldırılan, geçmişte yaşanmış her şey ortaya dökülür. Ve olan biten birikmiş ne varsa önünüze sunulur. Bireylerin bu duruma el koyması gerekirken, olaylar daha dramatik şeklini alır.

Defalarca yaşanan olumsuz her konuyu ele alarak, anlatınca hiçbir çözüm bulunamaz. Bu durum karşısında ayrımcılık yapılan her evlattan aileler özür dilemelidir. Geçmişi geri getiremeyiz, ama oluşan çatlakları onarmak sizin elinizde. Yangına körükle gitmek yerine, mevzu bahis olan konuyu bir daha açmamak üzere kapatmak elzemdir. Burada en etken  unsur, bireylerin özür dilemesidir. Anne ve babaların meşhur bir cümlesinden birisi; “Tırnağına taş değsin istemem.” Bu denli sevgi, şefkat, merhamet duygusunu tattıran aileler, eğitim verdiğiniz her  evladınızdan siz sorumlususunuz. Öyle değil mi? O yüzden kendinizi sorgulayın. “Ben nerede yanlış yaptım.” diye düşünün. Evlatlar arasında çatışmaya neden olanlardan birisi de her evladınızın farklı muamele görmesidir.  Yani ayrımcılığa sebep olmanızdır. Yanlış eğitim ve yöntem doğrultusunda yaşananlar sonucu, oluşan çatlakları onarmaya ne dersiniz?

Esenlikle kalın...