SİMURG

Simurg, bir masal kuşudur.

Uzun boynunda beyaz bir halka bulunan, safran tüylü, güzel sesli, insana benzer kocaman bir kuş… Kuşların sultanıdır.

Masallarda geçen Kaf dağının ardında yaşar.

Efsaneye göre, kuşlar, sultanlarını bulmak üzere toplanırlar ve yola çıkarlar Kaf dağına doğru…

Tüm uzun yolculuklarda olduğu gibi, yol uzun, yolculuk zorludur.

Önce “Aşk Denizi”nden geçerler…

“Ayrılık Vadisi”nden uçarlar…

“Hırs Ovası”nı aşıp, “Kıskançlık Gölü”nü saparlar…

Kuşların kimi aşk denizine dalar, kimi ayrılık vadisinde kopar sürüden…

Kimi hırslanıp düşer ovaya, kimi kıskanıp batar göle…

Yolculuk bittiğinde, Kaf dağının ardına sadece 30 kuş varabilmiştir.

Sultanları Simurg‘u bulamazlar orada…

Sonunda sırrı sözcükler çözer:

Farsça “si”, “OTUZ” demektir.

“Murg” ise “kuş”…

“30 kuruş”, anlar ki, aradıkları sultan, kendileridir. Ve gerçek yolculuk, kendine yapılan yolculuktur. Can Dündar’ın İran mitolojisinin ünlü “SİMURG efsanesi”ni aktardım sizlere.

Can Dündar bu efsaneyi anlattıktan sonra, efsanenin sonunu şöyle bağlar:

“Yolculuk bir öğrenme yöntemidir. Bilmemiz gerekenleri bize o öğretir. Saklı hazineyi, vurulduğu sevgiliyi, kaybettiği ülkeyi arayan gezgin, büyük sınavlardan geçip yaman engelleri aşarak kendi benliğine ulaşır, şuuruna kavuşur bu destanların Kaf dağlarında…

Ve sonunda “Kendi hazinesi”ni bulur…

Anlar ki, keşfedilecek şey insanın kendisidir.”

Evet, çoğu mitolojik destan gibi, bu öykü “kendinin efendisi olma” bilincini, ayrışmaların sonucunu anlatır aslında. “Özgürlük, aradığın yerde olmayabilir, ama kalkıştığın yolculuk seni özgürleştirebilir” demektir. Diyerek bağlar masalın sonunu…

Esen kalın.