Yanlış Düşünce Kalıpları

4-Olumluyu Geçersiz Gösterme

İşte bunlar da aşırı mütevazi -ki altında muhakkak değersizlik duygusu olan, daha doğrusu değersizlik duygusunun beslediği- yine zehirli sarmaşık düşünce kalıplarından biridir birisi. Size der ki; -"ne kadar güzel yemek yapıyorsun, elin çok lezzetli, çok beceriklisin" +"Yok ya sıradan, işte bir soğan doğradım, salça koydum yemek oluverdi, herkes gibi, herkes kadar yapıyorum..." Ne kadar güzel resim yapıyorsun derler, "Yok ya aslında çok hatam var, çok eksiğim var, hiç güzel resim yapamıyorum, keşke yapabilseydim..." Ne kadar güzel saçların var derler, "olur mu senin saçların daha güzel bak ben rengini hiç beğenmiyorum, uçları kırık, çalı gibi hiç güzel saçım yok aslında, demek sana öyle geldi o senin güzel bakışın o senin güzel görüşün..." Hani bir de klasiktir ya "o senin güzel gören gözlerinden..." Ne kadar güzel giyinmişsin derler, "Yok aslında sadece öyle örtünmek için giyindim, aman ne bulursam üzerine geçiriverdim..."

Neyimize güzel deseler, neyimizi takdir etseler, neyimizi beğenseler, neyinizi onaylasalar bunu ısrarla görmeyip, ısrarla kabul etmeyip, ısrarla buna inanmadığımızı, bu görülen şeyin karşı tarafla alakalı olduğunu, bunun bizimle uzaktan yakından bir ilgisinin olmadığına bir de karşı tarafı ikna etmeye çalışan, yine beynini sarmaşık otları sarmış, yanlış düşünce kalıbından birisi... Tanıdık geldi değil mi örnekler.

Bizi yemeğe davet ederler, masada bir kuş sütü eksiktir, mükemmel bir menü vardır masada, yemek bitiminde her şey mükemmeldir 5 yıldızlı otel restoranlarını gerçekten aratmıyordur, çok teşekkürler derseniz, ev sahibi size döner ve der ki; "aman yok ya her zaman yaptığımız yediğimiz şeyler, sıradan şeyler, sen daha güzellerini yapıyorsun" der. Burayı gülümseyerek yazıyorum yine, tanıdık geldi değil mi? İşte bu olumluyu asla görmemek, inatla ve inatla bunu üzerimizden atmaya çalışmak, sanki beyaz giydiğimiz kıyafetin üstüne bir leke konacakmış, leke düşecekmiş gibi sürekli ısrarla silkelemeye çalışmak, beynin olumlu şeyleri alıp sadece teşekkür edip sadece kabul etmesine izin vermeyi engelleyen sarmaşıklar.

İşte bu da en ve en tehlikeli düşünce kalıplarından bazıları. Aman dikkat edin, "basit, ama, ya, çünkü," şuna-buna gerek yok, açıklamaları gerek yok, izahata gerek yok, güzel bir şey mi söylediler sizinle ilgili? "teşekkür ederim" bu kadar basit ve bu kadar net. "O senin güzel görüşün, Aa öyle mi geldi, Ah ne mutlu oldum inşallah daha iyileri senin olur, sen daha iyi yaparsın" hayır gerek yok sadece teşekkür ederim bu kadar basit.

Ayrıca konu ile ilgili mütevazi olmak istiyorsanız teşekkür etmek de evet sana katılıyorum, ben gerçekten mükemmelim, bu gece harika yemek yaptım, ben harika resim yaparım, saçlarım Rapunzel gibi demek olmuyor. Bu karşının iltifatını alıp kabul etmek demek, yani teşekkür etmek. Sana katılıyorum hani orada ya ben çok egoist, çok ukala, çok böyle kibirli durmayayım kaygısından.

Zaten teşekkürün böyle bir anlamı yok, teşekkür ediyoruz, size karşı yapılan iyi bir geri dönütü geri beslemeyi almak ve bu nezaket ve kibarlık içinde teşekkür cümlesi kullanmak...Bu kadar basit işte. Bu ayrık ot bunu yapmaya alışa alışa, öğrene öğrene temizlenecek de zihninizden, hadi bugünden itibaren sadece teşekkür ederek denemelere başlayın. Bakalım hayatınızda, ilişkilerinizde, kendinize olan güveninizde, saygınızda ve sevginizde neler değişecek? Sevgilerimle...