Yakınlarını Zehirle Ortadan Kaldıran Osmanlı Halifeleri

8 senelik bir saltanattan sonra aynı dedesi gibi nereye olduğu belli olmayan bir sefere çıkacak ve bu sefer sırasında babasının öldüğü yere yakın bir yerde sırtındaki şiiri pençe denilen bir çıbanın patlatılmasının getirdiği zehirlenmeyle hayatını kaybedecektir.

Bir oranda babasına sunduğu zehirin babasına verdiği ölümün benzerini sırtındaki şiiri pençe denilen kan çıbanının hizmetkarı Hasan Ağaya patlattırması nedeniyle kan zehirlenmesi sonucunda babası gibi dedesi gibi zehirlenerek ölecektir.

Ancak zehirlenmesi kasıtlı olarak herhangi bir kişinin veya hanedan üyesinin yaptırması neticesinde değil Allah’ın takdiri ile gerçekleşecektir. Bu ölümünün gerçekleşmesinden önce patlatılan çıbanın büyüyüp derinleşmesi neticesinde bundan rahatsız olan Yavuz Sultan Selim’in arkasına tutturduğu aynalar vasıtasıyla arkasındaki çıbana baktığında yaranın derinliğinden ciğerlerini görürü gibi olduğu bu nedenle babasının bedduasını bir oranda gerçekleştiği yolunda rivayetlerde vardır.

Bütün bu bilgilerden sonra şunu önemle vurgulamak isterim ki kardeşlerini taht kavgası sonucunda çoluk çocuğu ile yok eden babasını zehirleterek öldüren bir Osmanlı padişahının evliyalığı bence tartışılabilecek bir durumdur. Ama buna rağmen onu evliya göstermeye çalışanların Osmanlı benzeri rejimlere propaganda yapmak amacıyla onu yücelttikleri şüphesizdir.

Çünkü onu yüceltmekle eski rejim yanlıları hilafet sistemini övdüklerine topluma sempatik göstereceklerine inandıklarını düşünmekteyim. Hilafetçilerin Osmanlıcıların çok övdükleri evliya saydıkları bir diğer Osmanlı padişahı da Osmanlının dağılmasında büyük payı olan 2. Abdülhamit handır.

Bilhassa hilafetçiler ondan büyük sultan ulu hakan diye bahsederler. Büyük halife olarak görüp evliyalığından bahsederler. Hata 33 yıllık saltanatında hiç kimseyi öldürtmediğinden kendisine suikast düzenleyenleri bile affederek insancıllığını temiz kalpliliğini insan severliğini ortaya koyduğunu belirtirler.

Gerçi Mithat Paşa ve bazı arkadaşlarının Taif zindanında boğdurulmasında onu suçlayan insanlar ve kaynaklarda vardır. Ve büyük olasılıkla Mithat Paşanın ölümü Abdülhamit’in emri veya etkisiyle gerçekleşmiştir.

 Ama bundan daha önemlisi Abdülhamit’in bizzat İstanbul’da ki sarayında babası Abdülmecid’in hanımlarından birini aynı yukarıda zikrettiğim büyük ataları gibi zehirli şerbet sundurarak öldürdüğü yolunda bilgilerde vardır.

Nitekim sözünü ettiğim bu icraatın oluşumunu Türk Dünyası Tarih Dergisi Aralık 1988 tarihli 24 sayılı nüshasında Mithat Sertoğlu’nun yazmış olduğu Halife Abdülmecid efendinin ilgi çekici bir mektubu başlıklı yazısında çok iyi görmemiz mümkündür.

Bu yazıda 2. Abdülhamit’in babası Abdülmecid’in  “servetefsa”  isimli hanımını nasıl zehirlettiğini Abdülhamit’ten sonra tahta geçen Osmanlı padişahı Sultan Reşad’ın ağzından şöyle nakletmektedir;

“Merhum Pederim ani sultan Abdülmecit’in  baş kadını  ve benim analığım  olan Servetefsa Kadın. Sultan Murad’ı çok severdi. Hatta tahtan indirildikten sonra bile o hayatta oldukça yerine geçmiş olan 2. Abdülhamit hanı saltanatta vekil sayar ve bu yüzden Hamit efendi diye anardı. Bir ramazan günü benim daireme geldi ve;

-Arslanım, Ben yarın akşam Hamit Efendiye iftira gideceğim. Biraderinin hakkını vermesini söyleyeceğim. Dedi.  Devam edecek…