TABLO

Sana Atandan miras kalmış

Tuvali, Türkiye coğrafyası.

Boyası, şehit kanı, çerçevesi misak ı milli…

Yıllardır gururla seyrediyorsun.

Ama birileri tablonun çerçevesini sökmeye başlamış

Sen, mirasına sahip çıkamıyorsun.

Senin pısırıklığından tablon değişmeye başladı.

Tabloya bakmaya devam ediyorsun.

Adaletin yerinde yeller esiyor,

Eğitim sistemin yaz-boz tahtasına dönmüş,

Sesin soluğun kesilmiş gibi davranıyorsun.

Zam üstüne zam yapılıyor, yine bir şeyler yapmıyorsun

Her gün şehit kanları tablona dökülüyor

Sen timsah gözyaşı dökmekten öteye gidemiyorsun.

Tablonun T.C. ’sini ortadan kaldırdılar

Yine sende ses seda yok

Sana bu tabloyu hediye eden ATANA hakaret ediyorlar,

Sen sadece ekranlarda ukalalık yapıyorsun.

Daha sana neyi sayayım?

Daha neleri açıklayayım?

İşte, tablon önünde

Halen tablonun değiştiğini fark edemiyor musun?

Eğer, az olsun benim olsun diyorsan

Bunu kadere bağlıyorsan,

Kendinle kavgalıysan

Sana bir diyeceğim ala olamaz.

Yalnız şunu unutma.

Sen böyle devam edersen her yeri karalanmış olan tablonu da bulamayabilirsin…

Aziz Nesin’in dediği gibi

“Biz söyleriz

Siz,

İster leblebi anlarsınız

İster mangal tahtası

Gerisi sizin izanınıza kalmıştır.”