Bir zamanlar İzmit’in “Deli Ahmet” adlı bir delisi varmış. Eskilerin deyimiyle meczup biri, zararsız ve sevimli biriymiş…
Hikaye bu ya diyeceğim ama, bu sizlerin bildiği hikayelerden değil. Bu gerçek bir hikaye…
Her zaman olduğu gibi, kahvehanede bir gün gevezelik olsun diye takılmak istemişler:
“Ahmet Efendi, gel seni bakan yapalım!”
“Yapın!”
“Başbakan yapalım!”
“Yapın!”
“Çöpçü yapalım!”
“Yapın!”
Kısacası, Ahmet Efendi’ye ne denirse, bütün teklifler kabul olunurmuş.
Ama…
“Ahmet Efendi, gel seni belediye başkanı yapalım!” denilince, Ahmet Efendi sinirlenir ve bu teklifi yapanlara:
“Ben deli miyim!” diye yanıt verirmiş.
***
Bu öykümüzün günümüze uyup uymadığını bilemiyorum ama öykümüzün sonunu, kısasını şöyle bağlayabiliriz.
Evet hoş şeylerin olmadığı seçim yarışı bitti. Tüm adaylar bizim öykümüzdeki Deli Ahmet’in yerine, başkan olmak için çok güzel yarıştılar.! Sonuçta içlerinden birileri başkan seçilecek.
Allah ENCAMLARINI hayreylesin!
Bildiğiniz gibi il ve ilçelerde yerel yönetimlerin başına gelen, daha doğrusu seçimi kazananlar mazbatalarını alarak görev koltuğuna otururken, oturdukları koltukları ama şöyle ama böyle terk etmek zorunda kalanlar, yeni yaşamlarına bir başka şekilde devam edecekler.
Ayrılanlara teşekkür, yeni görev alanlara kolay gelsin diyoruz.
Esen kalın.