Sevgililer Günü Var, Sevgililer Var Ama Toplumda Sevgi Neden Yok?

Yine insanımız birbirine karşı soğuk davranışını sürdürmekte, yan yana dairelerde oturan komşular, altlı üstlü dairelerde oturan komşular birbirini tanımazlığı sürdürürken ekonomik çabalar sırasında geçim derdi nedeniyle yapılan çalışmalar nedeniyle birbirini göremez hale gelmiş olan aile bireyleri birbiriyle konuşma imkânı bulamadıklarından aralarındaki iletişimsizliği de giderme imkanı bulamamaktadırlar.

Büyük paralar harcadıkları sevgililer günü bile bu gibi sorunlarda insanlara hiçbir katkı sağlayamamaktadır. En basitinden kadın erkek ilişkisi olarak değerlendirilen sevgilik babından düşünüldüğünde bile sevgililer gününün sevgililer arasındaki sevgi bağlarını kuvvetlendirme de hiçbir payı olmadığı görülebilmektedir. Hatta ve hatta sevgililer günü kutlamaları sırasında kavga edip ayrılan pek çok sevgili bu olumsuzluğu sevgililer gününde gözler önüne açık seçik sergileyebilmektedirler. Bütün bunlardan sonra şunu rahatlıkla söyleyebiliriz ki sevgililer gününde bol bol alınıp verilen kırmızı güller, kırmızı renkli hediyeler, kırmızı rengin ateşiyle yanan görüntüler sergileseler de hiçte tarafları arasında ateşli sevgileri köklü uzun sevgi bağlarını oluşturmayı başaramamaktadırlar. Üstelik bu sevgililer gününün yanlış uygulandığı kanaatine de sahip durumdayım.

Çünkü sevgili denilince sadece karşı cins akla gelmemelidir. Sevgi denilen duygu kişinin sadece karşı cinsten partnerine duyduğu ilgi, alaka, yakınlık daha derinleşmiş şekliyle bağlılık ve sadakat değildir. Kaba tarifle kişi sadece nişanlısına, flörtüne, eşine Anadolu halkının tabiriyle yavuklusuna sevgi duymaz. Annesine, babasına, kardeşine, arkadaşına, vatanına, milletine, dinine karşı da sevgi duyguları duyabilme özelliğine haizdir. Bu sevgiler de görülebildiğine göre sevgili denince sadece karşı cinsten partner değil, bu gibi mefhumlarda akla gelebilecektir. Ama gel gör ki ülkemizde bugün sevgililer günü dendiğinde sadece ne yazık ki akla karşı cinsten partner akla gelmekte hatta bilhassa gençlerimiz sadece bugünü kutlayabilmek için karşı cinsten geçici partnerlerle bile sevgililer günü hediyesi teatisiyle bugünü kutlayarak kendilerince bugünü boş geçirmeyip değerlendirmeye yönelmektedirler. İşte bu nedenledir ki 14 Şubat tarihinde insan sormadan edemiyor? Sevgi ve sevgili sözünün bol bol kullanıldığı bugünde sevgiliyi sevgiliye bağlayacak olan esas mefhum, insanı insana bağlayacak olan esas mefhum sevgi neden gözükmüyor? Neden ortada sevgi denilen şey yok? Daha doğrusu ülkemizde görülen insan sevgisinden yoksunluğun sebebi ne? Bu kadar sevgili sevgililer günü gibi bir sevgi kutlaması söz konusu iken neden ülkemizde insan sevgisi yok? Bence bunun sebebi insanlarımızın birbirini dinleme, dinleyip anlama, kendini diğerinin yerine koyma yetilerini kaybetmesi bu sevgisizliğin temel nedenidir.

Umarım ülkem insanı bu konudaki eksikliğini farkına varıp bu eksikliğini giderecek tedbirleri almaya yönelir ve en kısa zaman da bunu başarır. Yoksa sevgililer günü gibi günü kutladığımız bugün de bile sevgililer günü ve sevgililer ortada ama sevgi nerede sorusu beyinlerimizde çınlamaya devam edecektir.