YUH OLSUN CÜMLENİN ERVAHINA!

Yine ortalıkta dolaşıyorlar. Bir dönemi kapamış, bu döneme yaslamak istiyor sırtını. Belki de ömrü böyle geçmiştir. Daha doğrusu gidene güle güle, gelene eyvallah paşam diyendir. Onun aldırdığı tek şey çıkardır. Dün öptüğü ellere, bu gün tüküren, yeni “Beyefendisine” kendini beğendirmek için yapamayacağı şarlatanlık yoktur. Tüm inancı kahrolası tekerlemeye dayanır:

“El Öpmekle Dudak Aşınmaz!”

Kimdir bu?

Bir kişi değil ki isim verelim. Şöyle bakın o ve onun gibilerini hemen görürsünüz. Aslında O’na ve onun gibilerine kızmamak gerekir. O’nu ve O’na benzeyenleri dilimizin döndüğü, elimizin erdiği kadar beş yıl önce anlatmaya çalıştık. Beş yıl önce yazdığım serzenişimi tekrar yazdığım için sakın bana kızmayın. Anlatmaya çalıştığım yalaka ve çıkarcıları tekrar görünce, dayanamayıp yine sizlere dert yanmaya çalıştım.

Azala azala, eriye eriye bugüne kadar bitmişlerdir diye düşünürken, aynı teranenin devamını seyretmek gerçekten acıdır.

Geçen dönem Tolga Tosun’un önünde takla atanlar, bugün Dursun Mirza‘nın önünde kırk takla atabilmek için kuyruğa girme hazırlığında. Bazıları bu eylemlerine şimdiden başladılar bile… Bazıları ise henüz fırsat bulamadığı için, ters takla atmanın en güzelini yapmanın talimini yapmaktadır!

Eğer, bu devir de onların devri olursa….

Yuh olsun cümlenin ervahına!