YİNE BİR ŞEYLER KARALADIM İŞTE...

Neler anlamlı, neler anlamsız?

Bu soruların yanıtlarını vermek o kadar zor ki…

Bazen yanıtlamak için, mesela diyorsun; insanların sabahları birbirlerine “günaydın” demeleri, komşunuzun “Hocam markete gidiyorum, ihtiyacın var mı?” diye çok hoş olan komşuluk hareketi, sahil bandında gençlerin, neşeli hareketleri, balkonundaki sardunyanın yeşilliği…

  Başka bir açıdan binlerce kişinin koronavirüs belası yüzünden ölmesi, para, şöhret, makam dinlemeyen bu korkunç felaketin nasıl peyda olduğunun nedenlerinin bilinmezliği… Siyasi arenada süren lafazanlıklar ve bunun sonucu olarak süren zihniyet çatışmaları…

  Anlam vermede zorluk çektiğin konuları es geçerek, 80 m²lik dairende yaşadığın tutsaklığın ne kadar süreceğinin bilinmezliği ile, anlamsızlıklar içerisinde gençliğini, öğretmenlik sürecinde yaşadığın güzellikleri hayal ederken, kitap okuyarak, gazetende yazı yazarak, yaşamına anlam katmaya çalışacaksın…

  “Ne olacak?” demeyeceksin. Bütün gücünle devam edeceksin yaşamaya. Ve şöyle diyeceksin koronavirüs belasına:

“Daha mürüvvetini görmediğim torunlarım var, yazılacak yazılarım var diyeceksin. Yaşamın ölümden daha kutsal olduğunu haykıracaksın…”

  Neyin anlamlı, neyin anlamsız olduğunu düşünerek, telefondaki sevdiklerinin sesi ile için bir hoş olacak. Yaşamak için bir nedenin olduğunu görerek, neyin anlamlı, neyin anlamsız olduğuna kafa yormayı bırakarak, tek uğraşına, yaşam savaşına devam edeceksin.

  Yaşadığın zorluklar veya güzellikleri düşünerek, bu kötü günlerin geçeceği hayali ile, yaşamın anlamlı tarafını görmeye çalışırken, herkese ders verircesine, Çetin Altan’ın şu sözü ile sesleneceksin:

“Unutma, anlam yaşamayı, yaşamak anlamı yaratır.”