YANDAN YAVRUM YANDAN…

Oh oh, yandan yandan, biz korkmayız koronadan. Nasıl eğlendim nasıl eğlendim, hala durup durup göbek atıyorum!

Niye mi?

Münafıklara inat kimse kimseyi öpemiyor, gençlerimiz el ele tutuşamıyor, pişpirik partileri, okey masaları yok olmuş, evde sosyal mesafenin hesabı 6 haftadır sürüyor…

Sahi sosyal mesafe deyince aklıma uzaktan eğitim konusu geldi. Metin Uca bir yazısında türkülü eğitimden bahseder:

“Türkü ile eğitime geçerek, ülke genelinde eğitim kalitesini arttıracağız. Hem araç gereçten tasarruf yapacağız, hem öğretmen açığından kurtulacağız. (Bu son cümleyi keşke “öğretmen atamasından kurtulacağız.” demeliydi.)

Neyse, saçmalamayı keselim de, hangi türkülerin söyleneceğine değinelim:

“Ben varmam oralıya, orada duralıya, Allah nasip eğlesin davullu zurnalıya…”

“Ben varmam inekliye, yoğurdu sinekliye. Allah nasip eğlesin omzu tüfekliye…”

Bak bu türkü daha manidar. Bir kere, korona belasından sonra, ekonomik krizin geleceğini ima ederken, hazine geçimli birine kancayı takmak daha akılanedir…

“Kerpiç kerpiç üstüne kurdum binayı, binayı kurarken gördüm Leyla’yı…”

Bak bu eğitime uygun olmadı Acun! Bu türkü insana Elazığ depremini hatırlatıyor. Zaten korona korkusu var, bir de böyle kötü şeyleri getirmeyelim çocukların aklına.

Mesela şu türküyü “Minareden at beni, in aşağı tut beni…” o olsaydı… Vallahi çok zekisin Yaşar! Galiba evde kapalı kala kala sen de şiddet yanlısı olmuşsun…

Tamam. Bunu beğenmediniz. “Fincanı taştan oyarlar, koronaya böyle ..…..” türküsüne ne diyeceksiniz?

Yine beğenemediniz.

Ben, en iyisi kendi 80 m² lik ev hücreme dönerek; Sosyal mesafe kuralları çerçevesinde, “Oh oh yandan yandan, biz korkmayız koronadan…”

Türkülü oyunumla baş başa kalayım.