VUR PATLASIN, ÇAL OYNASIN TAKIMI

Mütercim Rüştü Paşa, padişah Abdülaziz’in sadrazamlarındandır. Sadrazam makamdan azledildikten sonra, her politikacı gibi, memleketin işlerinin iyi gitmediğini söyleyip, daha önce içinde bulunduğu yönetimi eleştirmektedir.

Yine bir gün eleştirisini sıralarken, samimi arkadaşlarından Sadullah Efendi, “Siz iktidarda iken niye bu kötü gidişata dur demediniz?” diyecek olmuş.

Rüştü Paşa anlatmış:

“Haklısın ama bir de beni dinle… Elimizde bir dürbün denize bakıyoruz, uzakta yelkenleri parçalanmış, direkleri kırılmış, akıntıya kapılmış bir gemi görüp, aman şunu kurtaralım, diye bir kayığa atlayıp çala kürek gemiye yetişip içine giriyoruz… Bir de ne görelim gemidekiler, vur patlasın, çal oynasın oynamakta… Hemen müdahale ediyoruz:

“Yahu ne yapıyorsunuz, gemi sürükleniyor batacağız! Onlar, aldırma keyfine bak diyorlar, kimi elinize bir bardak tutuşturuyor, kimi önünüzde göbek atıyor…

Bakıyoruz ki kimseye meram anlatmanın imkanı yok, biz de onlara katılıyoruz, vur patlasın, çaldı oynasın, yuvarlanıp gidiyoruz işte…

Kıssadan hisse çıkarmaya gerek var mı?

Bana göre yok. Mütercim Paşa olayını okurken, zamanımız Türkiye’sine ülkemizin insanlarının siyasi davranışlarına, partisinden ayrıldıktan sonra, kendi dava arkadaşlarına çamur atanlara, pahalılıktan dert yanıp, 20 liraya, 40 liraya çay içenlere ve sonuç olarak her şey güllük gülistanlık gibi hareket edenlere bir bakın…

Çoktandır, tarihten örnekler alıp örnekleme yapamaz olduk. Nedeni malum! Bunun en güzel cevabını M. Akif Ersoy vermiş:

“Geçmişten adam hisse kaparmış…

Ne masal şey! Beş bin senelik kıssa yarım hisse mi verdi?

“Tarihi tekerrür” diye tarif ediyorlar;

Hiç ibret alınsaydı, tekerrür mü ederdi?”

Şimdilik esen kalın