SEVGİLİYE MEKTUPLAR...

14 Şubat Sevgililer Günü’nde sevgiliyi kutlama adetini gelin hep beraber değiştirelim. Bu kez ne bir çiçek, bir hediye almak yok. Hele zamanımızın teknoloji araçlarını da kullanmayalım. Bu yıl elimize kalemimizi alıp, sevgililerimize mektup yazalım. Eğer beceremiyorum ben mektup yazmayı diyorsanız, sizlere kolaylık olsun diye epey eski tarihlerde yazılmış mektuplardan bazılarına göz atıverelim.

1.       MEKTUP

Allah’ın bana ihsanı olan sevgilim

Neredesin? İnsaf et, şimdiye kadar postaya benim için bir kelime, bir teselli, bir selam bırakmadın mı? Ben sürekli olarak feryat ediyorum. Hep seni arıyorum. Benim kıymetli, bir tanecik sevgilim… Bir tek kelimeni alsam, “sıhatteyim, rahattayım” dediğini okusam, en büyük saadetime nail olacağım.

Uzat dudaklarını ruhum… Yanaklarımı uzat… Benim nurum ve saadetim olan o ismet yuvalarından ruhumun bütün hasret ve özlemiyle öpeyim. Aklımda, hayallerimde yalnız sen varsın.

Bütün varlığımı sen dolduruyorsun, meleğim. Uçsana… Cenabıhak seni daima başımın ucunda bulunasın diye yarattı. Neden uçup başımın üstüne konmuyorsun?

İsmet İNÖNÜ

2.        MEKTUP

Hayatım,

Dün o kadar bekledim mektupların gelmedi. Hüznüm bir kat daha arttı. Bugün alırım inşallah… O dayanılmaz hasretini bir derece hafifleten, ayrıca heyecan vereni sevgini getiren, nefes alma imkanı veren mektupların… Uykum da, uyanıkken de hep onlar beni meşgul etti, en büyük acılara onlar sayesinde katlanabildim. Binlerce teşekkür ve minnet… Görülmemiş bir sevgi ve iştiyakla güzel yüzünü öptüm.

Yassıada

Adnan MENDERES

                İşte sizlere Can Dündar’ın “sevgiliye mektuplar” yazılarından iki örnek.

                Sevgililer gününüzü kutlarken, sevgi selinin tüm yurtta yayılmasını diliyorum.

                Esen Kalın