O, HALA GÜLÜYOR

Yerelde bazı yazarlar vardır, “Benim falan günkü yazımı okudun mu?” diye insana sorarlar. “Okudum” desen bir türlü “okumadım” desen bir türlü. Böyle durumlarda karşısındakini kırmadan, “vaktim olmadı, yoksa senin yazılarını takip ediyorum” gibi laflar ederek olayı geçiştirmek en kolayı.

Geçen gün kardeşlerimizden biri yine böyle bir soru soracak oldu, ben ondan önce davranarak  “Benim fıkramı okudun mu?” diye soruverdim. Ne derler? Baskın basanındır…

Kardeşimiz biraz durgunlaştı, anladım ki okumamış. Hemen arkasından, “Yazık” deyiverdim.

Bu kez muhterem kardeşim meraklandı. Ben bir kere sazı elime almışım. Sazım ister akortsuz olsun, ister akortlu.

“Valla biliyorsun kalemimi. Kalemim Osmanlı kılcı gibi! İki yüzü de birden keser.”

Zavallı dediklerimden bir şeyler çıkarmaya çalıştı ama onu da beceremeyince, yine imdadına ben yetiştim.

Bak dedim dilimin döndüğünce sana geçen gün yazdığım fıkrayı aktarayım. Ama buna bazıları hikaye de derler. Ben anlatayım sen istediğim gibi tanımla. Ve başladım anlatmaya:

Yörüğün birisi karısıyla birlikte kasabaya gidiyormuş. Yolları dağ köylerinden birine düşünce aman demişler, yolları eşkıya sardı, dön geriye! Dönemem demiş, hükümette işim var! Vurmuş dağ yoluna. Karı da arkasından söylene söylene geliyormuş. Tam adamın kıt yerinde, eşkıyalar, davranmayın diye uzatmışlar martinilerini.

Önce adamı soymuşlar dipten aşağı, sonra sıra karısına gelmiş! Eşkıyaların başı, böyle ayan beyan bir avradı soymak ayıptır demiş. Onu şu köknarların arkasında soyacağız. Kocasının etrafına bir daire çizmişler. Eğer demişler bu çizgiden dışarı bir adım atarsan, kendini ölmüş bil! Alıp karısını götürmüşler köknarın arkasına. Beş dakika… On dakika…Yarım saat,bir saat… Karısı yorgun argın dönmüş geriye, “Tuuh senin suratına!” Demiş. Sen de erkeksin ha! Korkak herif!

Ne korkağı diye çatmış kaşlarını kocası. O çizgiden boyuna çıktım girdim de kılıma bile dokunmadılar benim!

Siz fıkra deyin ben hikaye diyeyim. Biraz müstehcen olduysa af ola diyelim.

Genç kardeşimi merak etmeyin, zira o hala gülüyor!