MASAL MASAL MAS DEDİ!

Kartalın biri kayalıktan havalanır, sürüdeki bir kuzuyu gözüne kestirir, hızla alçalır ve kuzuyu pençesine taktığı gibi havalanır.

Kartalın görkemli hareketlerini imrenerek izleyen bir karga kartalı taklit etmeye karara verir. Bir gün bir ağacın dalında türerken bir koyun sürüsü görür, sürü içerisinde tek başına otlayan bir koçu gözüne kestirir. Tüm gücü ile uçuşa geçip koskoca koça saldırır. Ayakları koçun yününe dolanır. Kurtulmak için çırpınırken çobanın dikkatini çeker. Çoban kargayı tuttuğu gibi kanatlarını koparır. Akşam evine götürüp çocuklarına gösterir

“Bu ne tür kuş baba?” diye sorar çocuklar.

Çoban açıklama yapar:

“Kendine sorarsanız o bir kartal, ancak bana soracak olursanız, o zavallı kargadan başka bir şey değil.”

Kıssadan hisse…

Bazen hırsımız gücümüzün sınırlarının önüne geçebilir. Bu nedenle hırsımıza kapılarak başarı sağlayamayacağımız işlere kalkışmak, bizleri masalımızdaki “karga” durumuna düşürebilir.

Madem sohbetimize masal ile başladık, günümüzdeki siyaset sahasında yaşanan “kartal ve karga” masalından sonra, en uygun masal  , “kartal ile tilki” olur.

Karganın biri ağzında bir parça peynir ile bir ağacın dalına tüner. O sırada oradan geçen tilki karganın ağzındaki peyniri görür ve hemen bir plan yapar.

“Ah sevgili dostum!  Ne kadar güzel kanatların var senin, gözlerin ne kadar parlak ne kadar canlı! Hele sesin o kadar güzel ki, sen kuşların kraliçesi olmayı hak ediyorsun! “

Bu dalkavukluk karganın hoşuna gider. Sesinin ne kadar güzel olduğunu göstermek için şarkıya başlayınca ağzındaki peynir düşüverir.

Tilki peyniri kapar ve “Gerçekten sesin güzelmiş ama ne yazık ki, aklın biraz nanay” der.

            Kıssa mı?

Yalakaların sözüne kulak asanlar ellerindekilerden olurlar diyerek, bazılarının kulaklarına kar suyu kaçıralım mı?