Kıssadan Hisse

Bir zamanlar ülkenin birinde yoksul bir kadın ve oğlu yaşıyormuş. Oğlan büyümüş, kazık kadar adam olmuş ama eve bir yudum ekmek getireceğine, anasına zulmeder, yapmadığı rezillik kalmazmış. Kadıncağız ne yaptıysa fayda etmiyormuş. Sonunda oğlunu Kadı’ya şikayet etmek için mahkemeye gitmiş.

Mahkemeye gitmiş ama bir de ne görsün? Ortalık toz duman; birisini falakaya yatırmışlar, beriki sırasını beklerken korkudan ağlıyor, bir diğerini sedye ile dışarı çıkarmaya çalışıyorlar. Kadın gelip geleceğine bin pişman olmuş; ama iş işten geçmiş, Kadı sormuş:

-Ne istiyorsun kadın?

Kadı Efendi, benim bir oğlum var; her gün edepsizlik yapıyor, eve bir dilim ekmek getirmiyor. Varayım halimi anlatayım, belki bir çare bulunur diye geldim.

Kadı gözlerini devirerek, burnundan soluyarak:

-Kimmiş bakayım o nankör?

Kadın o sırada sokaktan bir genci göstererek oğlunu kurtarmayı düşünmüş;

-İşte bu!

Kadı emretmiş yabancı delikanlıyı yaka paça yakalayıp getirmişler.

-Bre nabekar; demiş kadı, sende hiç vicdan yok mu ki ananı üzersin?

Delikanlı şaşırmış:

-Hangi anamı?

Kadı küplere binmiş:

-Bre hain! Kaç anan var senin? Karşında duran ananı tanımıyor musun?

-Af buyurun, bu benim anam değil. Kadı tümden öfkelenmiş:

-Yatırın!..

Gence 10 değnek vurmuşlar. Kadın yine:

-Söyle olan bu senin anan mı?

Delikanlı direnmiş:

-Değil, bu kadın benim anam değil.

-Yatırın!..

Yatırın kaldırın, yatırın kaldırın derken tabanları kan içinde kalan genç:

-Durun, şimdi tanıdım, hem vallahi hem billahi benim anam.

Kadının yüzü gülmüş:

-Hah şöyle yola gel! Önce öp ananın elini; Sonra da ananın sırtına al; Eve götür ve ona iyi bak. Bir daha karşıma gelme!

Delikanlı kadını sırtına almış, yola koyulmuş, çarşıdan geçerken küçük kardeşi ağabeyini bu vaziyette görünce:

-Ağabey, kim bu sırtındaki kadın?

-Bu bizim anamız.

-Kim söylüyor bunu?

 -Kendisi.

Küçük kardeş düşünmüş; s

-Sen benim büyüğümsün ama olmaz böyle bir şey. Sen en iyisi Kadı’ya var, durumu anlat bir çaresini bulsun.

Delikanlı:

-Ulan, demiş, senin dünyadan haberin yok! Zaten benim anamı belleyip bu kadını benim anamız yapan Kadı…

Masalımız böyle. Şimdi, zamanımızın hukuk sistemini düşünün ve masalımıza kıssadan hisse diyerek, masalı sonuçlandırın.