KISSADAN HİSSE

 LaFontane’in“Ağustos Böceği ile Karınca”hikayesini bilirsiniz. Karınca bütün yaz çalışmış, kışa hazırlanmış. Ağustos böceği İse cırcır ötüp, geleceği hiç düşünmemiş. Kış gelmiş, kar bastırmış, Ağustos böceği karıncanın kapısına dayanmış:

“Karınca kardeş!”demiş ağlamaklı bir ses tonuyla, “Bana biraz ekmek verir misin? demiş. Karınca ise, zaman bu zaman deyip, kendisinin çalışkanlığını överek, “Ben, bütün yaz arı  gibi çalıştım, sen cırcır ötüp durdu. Sana çalış dediğimde, sözümü dinleseydin, bu duruma düşmezdin!” demiş.

Meğer bu hikaye böyle değilmiş…

Dışarıda kar, tipi, bora eserken karınca kapısını kapamış sobasını yakmış, yemekler hazır, keyif edip duruyormuş. Birden kapı çalınmış. Açmış, karşısında Ağustos böceği… Fakat Ağustos böceğini hiç ummadığı gibi bulmamış. Sırtında yakası kürklü karın bir palto, başında kalpak, ayağında kalın çizmeler, şaşırmış!

“Hayrola, yine ocağıma düştün mü?” Ne istiyorsun?

Ağustos böceği, “Yooo!” demiş,

“senden bir şey istediğim yok!”

“O halde niye geldin?”

“Dünya turuna çıktım da geçerken sana uğradım!”

Bizim karınca bizim bozulmuş ama, bozulduğunu belli etmemeye çalışarak, “Ya öyle mi?” demiş, “Demek dünya turuna çıktın!”

“Evet!”

“Fransa’ya da uğrayacak mısın?”

“Uğramaz mıyım?”

“Herhalde Paris’e de gidersin?”

“Elbette!”

“O halde, Paris’te La Fontaine diye biri var, git onu bul, benden selam söyle, hikayesini seveyim! Hikayelerini doğru yazsın!

Yarından sonra bu hikayeyi sizler de biraz değiştirip; “Meğer bu hikayede böyle değilmiş!” diyebilirsiniz.

Kıssadan hisse mi?

Onu da siz deyiverin…