KISSADAN HİSSE

Bazı fıkralar bazı hikâyeler vardır ki yeri gelince ondan iyisi bulunmaz. Hele sonundaki kıssayı günün önemine binaen güzelce yorumlarsan konu ile ilgisi olanları gıcık yaparsın. İşte bizim Durak Ağa hikâyesi de böyle bir şey…

Zamanın padişahından Erzurum Valisine haber gitmiş, “Padişah efendimiz küffara sefer eyleyecek. Durak Ağa’nın büyük oğlunu askere yolla!”

Vali Paşa, konağında büyük bir ziyafet verir. Durak Ağa’yı baş köşeye oturtur, bir fırsatını bulup olayı anlatır:

• Padişah efendimiz senin büyük oğlunu askere ister.
• Padişahımızın emri başım üstüne!

Bir süre sonra haber gelir. Durak Ağa’nın oğlu şehit! Aradan zaman geçince

İstanbul’dan bir haber daha, “Durak Ağa’nın ortanca oğlunu padişah askere ister!”

            Vali Paşa ne yapsın yine bir ziyafet yine bir fırsat bulup Padişah Hazretlerinin arzusunu iletmiş. Bu sefer Durak Ağa’nın yüzü biraz asılmış ama içi yana ortanca oğlunu da askere göndermiş…

            Haber gelmiş, “O da şehit!”

            Durak Ağa’nın elinde bir oğlu kalmış. Ona da gözü gibi bakıyor, üstüne titriyor… Derken Vali’den bir davet: “Ağa Hazretleri acaba bu akşam bizim fakirhaneyi şereflendirirler mi? Durak Ağa başına gelecekleri anlamış. Konağa gitmiş vali ağzını açar açmaz lafı ağzına tıkamış: “Vali Paşa Vali Paşa git padişahın söyle artık yeter. Senin padişahın Durak Ağa’nın bilmem nesine güvenip ona buna savaş ilan etmesin, yetti gayri!”

            Kıssadan hisse:

            Kendi çocuklarını askere göndermeyen veya çocuk sevgisinin ne olduğunu bilmeyen savaş bezirgâncılığı yapan tüm siyasilere sunulur…