KISSADAN HİSSE

Ülkenin birinde siyasi bir dava mahkemede görüşülmektedir. Bu davada yaşlı bir kadın tanıklık etmektedir.  Davalının avukatı:

-          Sayın Bayan, demiş; beni tanıyor musunuz?

Seni mi, demiş; seni ta çocukluğumdan beri tanıyorum. Sen o zaman da ailen için tam bir baş belasıydı. Ondan sonra da ne eşini komşumla aldatmadığın kaldı, ne arkadan çektirmediğin bir dostun 2 dolar fazla kazanmak için ananı da, babanı da satarsın…

Avukat, yüzü sarara, morara tekrar sormuş yaşlı kadına;

-Peki sayın bayan, karşı tarafın avukatını tanıyor musun?

-elbette de tanıyorum, demiş; çocukluğunda ona dadılık etmişsim. Tembel, ödlek, alkolik, aşağılık serserin biridir. Eli sıkılacak herif değildir. Hala daha geceleri altına kaçırdığı söyleniyor…

Herkes şoktadır. Mahkeme salonunda hayret nidaları yükselir. Tüm salonu uğultu kaplayınca, yargıç elindeki tahta çekiçle salondakileri susturur; sonra da her iki avukatı kürsünün dibine davet eder ve yavaş bir sesle :

-          Buraya bakın, der; şayet o yaşlı kadına beni de tanıyıp tanımadığını sorarsanız, ikinizi de hem yakar, hem de harcarım.

KISSADAN HİSSE    

O yaşlı kadın Türkiye’de olsaydı da, kendisine bizim Fetöcu siyasileri tanıyıp tanımadığını sorulsaydı, acaba neler söylerdi?

Köşe yazısı baş sağlığı dilemek kadar zor bir iştir. Hele hele bu devirde yazı yazmak…

Demokrasinin rafa kaldırılıp, babanın oğlunu oğlunun babasını gammazladığı bir ülkede alimallah Fetöcü’nün biri çıkıverir seni “feto”cu diye gammazlayabilir.

Evet, devran öyle bir devran ki, adama”canım” desen “canın cıksın” anlayışı egemen. Bu nedenle, gelin hep beraber bugünkü sohbetimizi yine bir fıkrayla tamamlayalım:

Avluda ki tüm hayvanlar aç ve susuzdur. Son güçlerini tüketmemek için bir ağacın gölgesine kımıldanmadan yatmaktadırlar. Yalnız tavus kuşu, renk renk kuyruğunu açmış bir ileri, bir geri dolaşmaktadır. Annesinin kanatları altında ki bir piliç:

-          Anneciğim, neden tavus kuşu her gün salına salına dolaşıyor.?

Pilicin annesi:

-          Çünkü yavrum, o kibirli bir hayvan, o tüm güzelliklerin kendinde olduğunu sanır ve onda ki bu hırs, ancak ölünce yok olur…

Kıssadan hisse…