KISSADAN HİSSE

Huzuru alinize bugün bir hikaye ile çıkıyoruz. Bu hikâyelerimizin kimi oluyor, kimi olmuyor, kimi oturmuyor, kimi birilerine yakıştırılıyor.

Zaten bizim amacımız da, olsa da olmasa da, yeter ki okuyucumuz birilerine yakıştırsın diyedir.

Öyle,şöyle,böyle…

Allah kabul etsin, yazıp gidiyoruz işte…

Evet yazmak bizden, kabul etmek veya etmemek sizden…

            ***

            Eski devirlerde bir kervan yola çıkacakmış. Bir şehirden bir şehre mal götürecekmiş. Ama yollarda eşkıya doluymuş. Kervan sahibi, kervanı koruyacak bir muhafız aramış. Ertesi gün bir babayiğit çıkagelmiş.

            Yiğit ki ne yiğit!..

            Tarifi mümkün değil…

            Neyse uzatmayalım, kervan bu yiğidin koruması altında yola çıkmış.

            Bir akşam yolda mola vermişler. Herkes malını canını yiğide teslim ederek istiharata çekilmiş.

            Bir de uyanmışlar ki, karşılarında Kırk Haramiler… Bizim babayiğit desen bir kenarda horul horul uyuyor…

            Kırk Haramiler cümleyi soyup soğana çevirmişler. Horultusu yeri göğü inleten babayiğidi göstermişler:

-          Bu kim lan?

-          Bizim babayiğit!

-          Babayiğit mi?

Kırk Haramilerin reisi, haram,ilerine bir işaret etmiş, hepsi sırayla babayiğidi

yoklamaya başlamışlar.

Otuz, otuz beş,otuz dokuz … derken tam sıra kırka gelirken bizim babayiğit, “Heeeeyt

lan! Diyerek narayı basıp, kılıcını çekip saldırmış Kırk Haramilere. Hepsini önüne katıp kovalamış ve tüm malları kurtarmış.

            Kervan varacağı yere varmış ve iki gün sonra tekrar yol hazırlıklarına başlamışlar.

            Babayiğit kervan sahibine gelmiş. Kervancı başı:

            -Koçum, aslanım, bu kez seni almıyoruz…

            -Niye? Ne ettim? Malınızı kurtardım, Kırk Haramileri kovaladım, niye beni işten atıyorsunuz?

            Kervan sahibi boyun bükmüş:

            -İyisin, hoşsun ama uykun ağır be oğlum! Ancak kırkıncıda uyandın. Her sefer Kırk Harami gelmez ya!..

            Kıssadan hisse…