GELİN SAPAN YAPALIM

Deli, “Ben akıllandım” demiş. Doktorlar imtihan etmişler kendisini:

“Buradan çıkınca ne yapacaksın?” demişler.

“Tıraş olacağım” demiş.

“Sonra?”

“Karnımı doyuracağım, bakkala uğrayacağım ve bakkaldan lastik alacağım…”

“Eee, ne yapacaksın lastikle?”

“Sapan yapıp camları kıracağım…”

Ve deliyi tekrar atarlarmış içeri. Aradan zaman geçince deli yine tuttururmuş:

“Ben artık iyice akıllandım” demeye… Yeniden başlarmış.

İmtihan:

“Buradan çıkınca ne yapacaksın?”

“Gidip bir güzel tıraş olacağım, sonra karnımı doyuracağım, sonra da gezmeye çıkacağım…”

“Sonra?”

“Parkta dalları seyredeceğim, bir tanesini gözüm kesti mi…”

“Ne olacak kesti mi?”

“Ne olacak, dal çatalsa, hemen kırıp sapan yapacağım ve camları kıracağım.”

Ben, severim deli hikayelerini. Katiyen politik bir ima yapmak için söylemiyorum. Gerçekten hoştur deli hikayeleri. Hele bu hikayeleri Çetin Altan anlatırsa, Gerçekten zevkine doyum olmaz… Neyse, alıntımıza devam edelim:

Ve deli bir gün imtihanı sonuna kadar götürmüş.

“Bir sevgilim olacak, demiş… Sevgilimle buluşacağım, sevgilim cilveyle soyunacak, ben de sutyenini çıkaracağım…

Doktorlar:

“E sonra?”

Sonra sutyeninin lastiğini çıkarıp sapan yapacağım, camları kıracağım…”

Ne kadar sürer bu koronavirüs belası bilinmez. Yarının ne getireceği şeyin bilinmezliği, iç dünyanızda fırtınalar estirir. Bu bekleyiş süresinde, seyrede seyrede içinizin burkulduğu ölmek ve kaybolmak korkusu…

En azından hikayedeki deli gibi saf düşüncelere dalıp, onun gibi sapan yapıp kıralım koronavirüs belasının camlarını…

Ve delinin sınavı gibi, bitmemesi lazım yaşam sınavımız. Yarının getireceği tek şey öbür günden bir şeyler beklemek olsun.

Eyvallah.