“Bir gün açtığında gazeteleri
Kendi ölüm ilanını göreceksin,
Adın, soyadın ve üstün vasıfların,
Koyarlarsa bir de fotoğrafını,
Çağıracaklar tanıyanları,
Filan gün filan saatte
Bir cami avlusuna
***
Duyanlardan bazıları
Eşin, dostun, çocukların,
Ve emirle seçilenler
Bir araya gelecekler
Kimi gerçekten üzgün
Kimi adet öyle diye üzgün görünecekler
Bazıları unutup seni şimdiden
Sohbet bile edecekler
***
Tabutun musalla taşında
Üzerinde bayrak
Yanında en güzel resmin
Ve son nöbette iki asker
Biri ayak biri baş ucunda
Dışarıda birçok çelenk
Merasim kıtası
Ve sonunda bineceğin
Emektar top arabası
***
İmam;
Er kişi niyetine
Kıldıracak namazını
Sorulduğunda herkes
Merhumu iyi bilirdik diye
Bildirecek kanaatini.
***
Aktaracaklar seni
Top arabasından
Cenaze arabasına
Bando senin için çalarken
Chopin’in ölüm marşını
Herkes selam verecek
Cemaatten bazıları
Tören bitti diye sevinecek
***
Teslim edecekler seni
Son durağına
Dualar okunurken
Yaşlar karışacak belki
Üstüne konan toprağına”
***
Yıllardan beri süren terör belası ile ülkemizin şehitlerinin ölümünden toprağa girinceye kadar olacakları böyle anlatır dizelerinde Korgeneral rütbeli Nazif Oka.
Sanırım bu satırları okurken bazılarını beğenecek bazılarınız beğenmeyecek ama herhalde şu Suriye konusundan sonra kara toprağa yolladığımız şehitlerimiz için biraz olsun düşüneceksiniz.
Ve belki söyle diyeceksiniz
Keşke böyle törenlerin yapılmadığı bir ülke olsak…