DÜNYA ŞİİR GÜNÜ VE ŞİİR YOLCULARI…

21 Mart “Dünya Şiir Günü”

            Güven Turan 2016 Dünya şiir günü bildirisinde şöyle demiş Doğan Hızlan’ın yazdığına göre, “Bütün dünyayı saran kan, ölüm, sefalet kasırgası içinde, belki bütün bunların temel nedeni olan sevgisizlik, bol söz tüketip hiçbir iletişim kuramama karşısında sığınılacak, hayır, güç alınacak, kuşanılıp karşı duracak ne var? Bu soruya “şiir” diye karşılık veriyorum Evet, “şiir” hani artık okunmadığı iddia edilip bu, her şeyin sadece paraya dönüştüğü çağımızda “para getirmiyor” diye de tanımlanabilir…”

            Ve sonunda şöyle denilir:

“Şiirin ölümsüz olduğuna inanıyorum. Çünkü şiir enerjidir bence. Dönüşür ama asla yok olmaz.”

Ben bu vesileyle, kentimizdeki “şiir yolcuları” arkadaşlarımı kutlamak istiyorum. 21 Mart “Dünya şiir günü” nedeniyle, kentimizin “şiir yolcularının” hazırlamış olduğu şiir dinletisinin bir bölümünü izledim.

Eğer bu kentte şiir sevdalıları kültür merkezinin üçte ikisini dolduracak seviyeye gelmişse bunda en büyük pay sayın Ertekin hocanındır.

Salondaki sahne düzeni, slayt gösterimi, şiir okuyanların şiirlerine uygun müzikal fon müziği fevkaladenin üstündeydi.

Ertekin hocamın sunuculuğuna, aralarda gösterim ve dinletiyi monotonluktan kurtaracak şiirsel konuşmalarına, sadece alkış tutulur ve iyiki varsın usta denir.

Şiir okuyanların profesyonelliğinden bahsetmeme gerek yok. Zira hepsi şiir okuyacakların ustası gibi olmuşlar. Yalnıız, geceye damgasını vuran bir kişi, bir ulu çınar, yaşına göre halen ben şairim, ben şiirim diyebilen Şefik Koman Hocam…

Şefik hocamı dinlerken çok duygulandım. Onun şiir okurken elindeki kağıtları karıştırması bile yaşından dolayı ayrı bir güzellikti. Onunla ilgili tek bir ley söylemek istiyorum, “ellerinden öpüyorum hocam”

Keşke vaktim olsaydı da o güzelim geceyi sonuna kadar izleyebilseydim. Salonda kaldığım 1.5 saatin nasıl çabuk geçtiğini anlayamadım doğrusu. Ve bir daha inandım ki şiir gerçekten bir enerji, bir haykırış, bir sevgi ve bir direniştir.

Dünya şiir gününü kutlarken iyiki varsınız “şiir yolcuları” diyorum. Aynı zamanda büyük ozan Aşık Veysel’i de rahmetle anıyor ve onun;

“Sofular haram demişler, bu aşkın şarabına,

 Ben doldurur, ben içerim, günah benim kime ne!”

Sözleriyle tüm “şiir yolcularına” selam olsun…