Durmadan şehitler verdik
Fakat direndik acıya ve zulme
Direndik sokak sokak
İnatla taşıdık barikatlara umudu
Ve sürdük namluların karnına
Cehenneme dönmüş sevdaları
***
Ve içimizin yanan bozkırlarında
Şahlanıp duran
Bir küheylan vardı
Yeri tozuturken
Göğe küfrediyor
***
Ve taşıyordu
Bunca kavganın bir türlü
Kabuk bağlamayan yarasını
Barikatlar kanlı, gökyüzü dumanlıyken
Kalbimizdi, can kuşumuzdu parçalanan
***
Bulutlar geçerdi üstümüzden yağmursuz
Kuşlar geçerdi her biri ölü kuşlar
Umut bir küheylanın son bakışı
Bir nehrin denize ulaşamadan kuruyuşu
Türküler kalırdı bize, türküler ve türküler
Ve şimdi tarihin tekerleğini
Öylece bağlıyorduk öfkenin yelesine
***
Ahmet Telli’nin mısraları ile bugün aranızdayım.
Birey olma, direnmek demektir. Her türlü darbeye direnmek insan olmak demektir.
Ne mutlu birey olabilenlere.
Ne mutlu direnen insan olabilenlere.