DEMOKRASİ VE KAVAK AĞAÇLARI

Bizim evin önünde 4 kavak var… Bu kavaklardan en baştakini dedemin babası dikmiş. Neden mi dikmiş? Çünkü Sultan Millet Meclisi’ni açınca, büyük dedem öyle sevinmiş ki, işte o sevinçle bu baştaki kavağı dikmiş. Büyük dedemin diktiği o kavak uzadı, uzadı, tepesi evimizin damına vardır. Sonra, gel zaman git zaman…  İstibdat sona ermiş, meşrutiyet olmuş, Enver paşa da başa geçmiş… Dedem istibdat kapandı, hürriyet geldi diye öyle sevinmiş ki, hürriyetten bir hatıra kalsın diye, büyük dedemin kavağının yanına bu ikinci kavağı dikmiş. Dedemin diktiği kavak da büyüdü, büyüdü, bizim evin damını aştı, bacayı bile geçti.

Gel zaman git zaman… Dedem de öldü. Cumhuriyet güneşi doğdu. Cumhuriyet ilan edilince, babam öyle sevindi ki, Cumhuriyetimizin ilanında bir hatıra kalsın diyerek, dedemin diktiği kavağın yanına bir kavak da o dikti. Babamın diktiği kavak çok büyüdü. Büyük dedemin diktiği kavak, nasıl dedemin diktiği kavağın boyunu geçtiyse, babamın diktiği kavağın boyu da dedemin kavağının boyunu geçti uzadıkça uzadı…

Gel zaman git zaman… Demokrasi geldi, çok partili olduk Allah’a çok şükür… Babam rahmetli demokrasiyi göremedi. Memleketimize demokrasi gelince, ben öyle bir sevindim, öyle bir sevindim ki, atadan kalan töremize uyup, demokrasiden bir hatıra kalsın diye, ben de evimizin önüne bir kavak diktim.

Benim diktiğim kavak da uzadı, uzadı, bir boy attı bir boy attı…

Cemal Çavuş, kendi diktiği kavağın boy atışını anlatırken, sesini iyice kısıp boğuklaştırmıştı.

-Büyüdü, büyüdü, büyüdü…

Sağ elini, gırtlağının üstüne kadar getirip boynunu tutarak:

-Büyüdü, büyüdü, aha buramıza kadar geldi!

Rahmetli Aziz Nesin’in ülkemizdeki demokrasinin gelişimi ile ilgili hikayesini aslına sadık kalınarak, biraz kısaltma yaparak sizlere aktardım. Sonuç mu?

Sonuç, hikayemizin içinde…