BORU MU BU?

            Nereden aklıma geldi bilemiyorum ama bizim Erol Tarlı’nın Belediye Meclis üyesi iken zamanın Belediye Başkanı ile arasında “BORU!” tartışması vardı. Eğer müsaade olursa, bu “BORU!” sözcüğü ile neler yazabiliriz diye önce bir düşünelim. Bakalım yazımızı bu sözcük üzerinde sürdürebilecek miyiz?

            Mesela hayat bir borudur, kimisi öttürür, kimisi öttüremez. Eğer anımsarsanız insanlarımızı bu yüzden iki çeşide ayırıyorlar. Borusunu öttürenler ve öttüremeyenler.

            Boru deyince yemek borusundan veya soba borusundan bahsedecek değiliz. Bizim “boru!” askerlikteki “kalk borusu” da değil, “yat borusu” da değil. Yat borusu kalk borusu derken borular yine karışmaya başladı. Örneğin, fabrikada patronun borusu öterken, okulda müdürün, belediyelerde başkanların borusu ötüyor. Evlerde mi? Sizlerin bilmem ama benim evde hanımın borusu ötüyor!

            Yalnız boru öttürebilenlerin eldeki boruları tıkandı mı bu tıkanıklığın tüm borulara sirayet ettiğini bir düşünelim. Bu kez boru öttürmede bir terslik başlar, bazılarında boru öttürme acayipleşir. Bazı boru tıkanıklığında ise öttürme gücü kaybolur. Kısacası boruları ötenlerin boruları tıkandı mı o zaman başlar borusu ötmeyenlerin boruları ötmeye…

            Bırakın soba borusunu, yat, kalk borusunu, güç elinizde iken işte partinizin seçimlerinde öttürün kendi borunuzu. Ötecekse ancak böyle günlerde ötmelidir sizlerin borusu…

            Erol bey kardeşimin boru hikayesinden başladık ve “boru!” sözüyle acayip bir borulu bir sohbete dönüştürdük yazımızı. Eğer biraz düşünürsek hayatımızın bir “boru!” olduğunuzu, işte o zaman borusunu öttürenlerin borusunu, kendilerine bırakıp kendi borumuzu öttürmeye çalışırız.

            Şunu asla unutmayın.

            Hayat bir borudur.

            Siz siz olun hiç olmadı ara sıra da olsa öttürün kendi borunuzu…