BİREY OLAMIYORSAN AĞLAŞMAYA DA YÜZÜN YOK

            Memleketimin güzel insanları.

            Beğenmediğin, kendini inen üstün gördüğün, Hristiyan, Musevi aleminin yaşam standartlarına, özgürlüklerine bak, bir de kendi insanına.

            Beğenmediğin elin oğlundaki haysiyetli, şerefli duruşa bak bir de “bal tutan parmağını yalar” dediğin bizim siyasetçilere. Belki o balı tutmak günün birinde bana da nasip olur düşüncesinde olanlara…

            Ülken savaş alanı gibiyken insanlarına, bayrağına saldırırken, sen halen aptal yerine konmaktan, zekanla alay edilmesinden şikayetçi değilsin. O halde san söyleyecek fazla bir şey yok. Zira sen kalıpları farklı, ruhları aynı siyasetçileri seçer üstüne üslük seçtiğin siyasetçilere biat edersin.

            Şikayet etme halinden. Çünkü hiçbir zaman ne metrobüsle işine gidip gelen Başbakanların ülkesi İsveç gibi olacaksın ne de ekonomi devi Japonya gibi… Çünkü sen o ülkelerdeki hayat standartlarını, kaliteyi, insanca yaşamayı hak etmiyorsun. Çünkü sen o ülkelerin vatandaşı gibi daha birey olamadın. Çünkü bireyin ne demek olduğundan haberin bile yok. Eğer haberin varsa Atatürk devrimlerine niye sahip çıkmıyorsun?

            Tekrar tekrar söylüyorum fakat sen yine anlamazsın. Anlayanlarınız da “bana dokunmayan bin yıl yaşasın” boşvermişçiliğine kaptırmış kendini.

            Önce kendine, Müslüman alemine ve “elin gavuru” diye isimlendirdiğin ülkelerin insanına bak.

            Ne görüyorsun?

            Bir tarafta “ALLAHUEKBER” nidasıyla kelle kesenler, diğer tarafta birbirine sevgi-saygı ile bağlı ve insanca yaşayanlar.

            Halen ülkedeki kaosu göremiyorsan, bazı şeyleri korkmadan sorgulayamıyorsan o zaman söylenecek fazla bir şey yok. Devam et hırpalanmaya, eziyet çektirilmeye, madenlerde ölmeye, ülke doğasının yok oluşunu, şehit olmakandırmacalığı ile ülkenin bölünmesini seyretmeye…

            İyi bak ve düşün. Ben niye bir şey olamıyorum. Niye Müslüman alemi birbirini yiyor? Niye, niye?

            Yanıt mı?

            Yanıt sende.