BİR MAYIS

1886’da Şikago’da üç günlük bir genel grev vardı.

            Grev sırasında polis ateş açtı ve 4 emekçi öldürüldü. Ertesi gün Hay Market( Saman Pazarı) denilen yerde bu olayı protesto etmek için gösteri yürüyüşü düzenlendi. Yürüyüş sırasında bir provokatörün attığı bomba, polisin göstericilere saldırmasıyla sonuçlandı ve yedisi polis on iki kişi hayatını kaybetti.

            Olaylar yargıya taşındı. Sonuçta dört kişi idam edildi.

            1977 yılında Taksim meydanında da buna benzer olaylar yaşandı. Emek bayramı olarak kabul edilen gösterilerde, hepinizin bildiği gibi bir provokatörün girişimi sonucunda  Taksim kan gölüne döndü. Otuz yedi işçi emekçisi şehit oldu.

            Batıda bir mayısa Mayday derler. Sözlük anlama “Mayıs günü” olan bu deyim, aynı zamanda uluslararası emekçilerin yardım çığlığıdır.

            Kısacası 1 Mayıs hem emeğin bayramı hem baharın başlangıcı hem de bir felaket karşısında acil durum çağrısıdır.

            Türkiye’yi yönetenler oldum olası emekçisinden korkmuş ve 1 Mayısları sevmez olmuşlardır. 1 Mayısları hep direniş, başkaldırı olarak görmüşlerdir.

            Umarım bu anlayışlar değişir, korkulu bir gün yerine, emekçilerin şenlik gününe ve toplumsal bir bayrama dönüşür.

            Bütün emekçilerin bayramı kutlu olsun.