BELEDİYEMİZİN ADSIZ KAHRAMANLARI

            Onlar, belediyemizin adsız kahramanlarıdır. Onlar, ismen belediye yönetiminde olanların bile tanışma fırsatı olmadığı insan odaklı öğretmenlerdir…

            Sosyal belediyeciliğin eğitim neferleri, yarınlarımızın geleceği olan çocuklarımızın mimarlarıdır. Daracık fiziki şartları zorlayarak çalıştıkları küçük bir mekânda başarı üstüne başarı kazanan, sevgi yumağı haline gelmiş, öğrencisi, öğretmeni, velisiyle başarıda bütünleşmiş bir toplumun örnekleridir…

            Haftanın 6 günü mesai ücreti istemeden, kış gecelerinde yatsı ezanında ancak evine gidebilen, aldığı ücrete burun kıvırmayıp, sadece öğrencilerinin başarılı olması için çalışan eğitim aşıklarıdır…

            Onlar, festival olur belediyede bilet satacak kimse yok gibi etkinlik bileti satarlar gece on birlere kadar… Onlar festivalde afiş asma işinde çalışır, “Bu işler bizim görevimiz değil” diye asla gocunmazlar. Korona virüs belasının başlaması ile kimisi kaymakamlıkta kimisi sosyal yardım işlerinde belediyenin hizmetindedir…

            Onlar LGS sonuçlarını tek tek değerlendirerek öğrencilerinin başarıları ile şuan bayram yapmaktadırlar... Bu bayramın maddi bir tarafı yok. Bu bayramın manevi tarafı var. Bu maneviyat onlar için olimpiyat madalyasından bile üstün bir nitelik taşır. Onlar diğer belediye çalışanları gibi bayram ikramiyesi de almaz bir başka türlü taltif ödülü de…

            Dedim ya onlar belediyenin adsız kahramanlarıdır. Onlar bu yıl yine her yıl olduğu gibi diğer belediye çalışanlarının aldığı ödüle benzemeyen dünyanın en büyük başarı, sevgi ödülünü aldılar.

            Nasıl mı?

            Yüzlerce  çocuğumuzun geleceklerine yön veren bir başarı ödülünü… Yüzlerce anne ve babanın mutluluk ödülünü… En güzeli de öğrencilerinin sevgi ödülünü…

            Siz, adsız kahramanlar için sayfalar dolusu övgü sözcükleri yazsam yine de sizlere anlatamam…Sizler öğretmensiniz, sizler insanlık mimarısınız. Sizlerin eseri insandır. İnsan kendi kendini anlatamaz ki…