YÜREĞİMİZİ İNCİTEN İNSANLAR

Hayatımızda en çok yakından sevdiklerimiz incitir bizi. O insanlara kalbimizi açar değer veririz. Bahsettiğim kişiler ailemiz veya çok yakından tanıdığımız kalbimizin en hassas yerine koyduğumuz insanlardır. Konunun en derin ve can alıcı yanı da bu olsa gerek. Asırlardır kuşaktan kuşağa her dönemde yaşananlar ne olursa olsun, kırdığınız bir kalbin gönlünü almalısınız. Lâkin bunu görev olarak üstlenip yerine getirmek olmamalıdır. Gerçekten yapılan hatanın farkına vararak gönül almak gerekir.

Anlamadan dinlemeden hareket eden herkes “benim bildiğim doğru” diyerek davranırsa bu ne kadar doğru olur? Sevdiğiniz kişiyi bir mahkûm gibi karşınıza alıp hâkim gibi yargılamanız sizce doğru mu? İncinen bir kalbin durumu nasıl olur hiç düşündünüz mü? Öncelikle sakin bir şekilde dinleyin neler oluyor bir anlayın. Yorum yaparak yargılayan hiç bir insan bir yere varamaz. Dolduruşa gelip öfkeyle hareket eden kimseye ses duyuramazsınız, boşuna çaba sarf etmeyin. Biz insanoğlu böyle yaptığımız vakit atalarımızın dediği gibi öfkeyle kalkar zararla otururuz.

Böyle yaptığımız anda elimize ne geçiyor koca bir hiç... Kim sevmediği değer vermediği birine darılır, hiç kimse öyle değil mi? Eğer önem vermediği biriyse ya hayatından çıkartır veya mesafe koyar. Gönül kırgınlıklarıyla sürülen hayatın tadı olmaz. Kırdığınız insanın yüreği tuzla buz olur. Tutunduğu dal kırılır çehresine süzülen yaşlar dinmek bilmez, dışarıdan baktığınızda tebessüm saçar içinde ise ne fırtınalar kopar. Rûhunda size dair hissettiği hüzünler acılar var olur. Maalesef yüreğini tarumar ettiğiniz yıkıntıya uğrattığınız kişi, ailenizden ise uzaklaşmanız mümkün değildir. Sadece mesafeli davranış sağlayabilirsiniz. Bazen soruyorum kendime “kalp kıran bir insanın vicdanı sızlar mı?” diye ancak bu sorunun cevabını kalp kıran insanlar verebilir.

Danışarak yol almak varken öfkeli, sinirli, fevri davranışta bulunmaya sebep olan durum, kişinin yaptığı seçimdir. Çünkü her kim ne yaşamak istiyorsa onu seçer ve yaşar. Kendi iç dünyanızda yaşamış olduğunuz şeylerin, sebebini sorarak muhasebe ettiniz mi? Mahkûm gibi yargıladığınız insana söz hakkı verdiniz mi? Yıllardır ruhunuz da barındırarak hapsettiğiniz bütün duygu akımı sebepsiz yere ortaya çıkmaz. Çünkü yaptığınız seçimler doğrultusunda yaşamak istediğiniz şeyler gerçekleşir. Farkına varmadan dahi olsa kırdığınız insanların yüreğini okşayın ve özür dileyin. Kırılan bir kalp nasıl onarılır bunu ancak kıran insanlar bilir.

Üstada sormuşlar: “Kırılan kalp yine sever mi?”

Üstat evet, demiş...

Adam, peki demiş üstadım: “Siz hiç kırılan bardaktan su içtiniz mi?”

Üstat cevap vermiş: “Peki sen bardak kırıldı diye su içmekten vazgeçtin mi?” demiş.

Arkadaştan, çevreden, en yakın gördüğümüz insanlardan vazgeçeriz de, mesele aile ise bağrımızda yanan bir ateş olsa dahi sevmekten vazgeçemeyiz ve sadece mesafe koymakla yetiniriz.

Esenlikle kalın.