ŞİDDET ŞİDDETTİR

Toplumda insanların kendi benliğini yitirerek yapmış olduğu davranışlar zarar verici birer tohum gibidir. Huzurlu olabilmemiz de fazla etkisi olduğuna inandığım konuyu kaleme almak istiyorum.  İnsanların sözel şiddetle veyahut eylemle yapmış oldukları şiddet aynı değildir. Aslına bakarsak dille psikolojik olarak yapılan baskı sonucu ortaya çıkan durumun ruha yansıdığı aşikârdır. Şiddet eylemli insanlar kadın erkek fark etmez her fırsatta muhakkak genel olarak aynı tavır ve davranışta olurlar.  Psikolojik sorunları olan insanlarda bulunan trajedi hikâyelerle karşılaşıyoruz. Cam kırıklarıyla dolu bir dünyanın içinde yaşayanlar geçmişin izini silemez unutamaz. Öyleki; kadınların ince yapıya sahip olduklarını düşünürsek onların unutmaları daha da güçtür.

Şiddette duyarsız kalan insanları düşünürsek ki bu daha üzücü bir durum. İnsanların gerçeklerle yüzleşme vakti geldi de geçiyor bile ne zamana kadar görmemezlikten geleceksiniz. Toplumda sadece insanlara şiddet uygulanmamaktadır. Hayvanlara da şiddet uygulanarak gören kişilerin de duyarsız davranışlar sergilemesi hiç hoş bir şey değildir. İnsanların hayatında bulunan bu davranışların psikolojik sorunlarının sonucunda sergilemekte oldukları aşikâr. Ancak bu sorunların kökeninde en çok ailelerin yetiştirme tarzı yer almaktadır. Ebeveynler eğitim ve yetiştirme tarzları sonucu olağan ve olasılıklardan sorumlu olduklarını ne çabuk unuttular.

Kadınların görmüş oldukları şiddet artık normal bir konu halini almış haberlerde izlenilen durumlara insanlar sadece üzülmektedir. Lakin bunun için bir çözüm noktasına erişilmek daha doğru değil mi?  Sadece kadın sığınma evleri aynı zamanda erkeklerde de sığınma evleri bulunmakta bu bir çözüm yolu niteliğini taşımamaktadır. Bununla beraber başka çözüm noktası bulunmalıdır.  Hayvanların yaşamış olduğu göz önünde yaşanan katliamlar acı verici yüreğe dokunan şiddetlere karşı da hayvan barınaklarının olduğu ve her kişinin bir hayvana bir canlıya duyarsız kaldığı devirde yaşam sürmekte olduğumuz apaçık ortada. Susmanın vakti değil bir ses duyurma vaktidir. Korkarak yanlış olan bir şeyi görmezden gelerek nasıl yaşanılır. Vicdanı merhameti olan insanlara sesleniyorum susmayın susmak çözüm değil şiddet gören insanlara bir umut ışık kaynağı ve cesaret verin kararlı olduğumuzu onlara gösterelim.

Her anlamda ne yapılırsa yapılsın görmezden gelemeyiz. Ruhsal bedensel şiddette, yaşayan canlılara yapılan şiddete susmayı mı tercih edeceksiniz? Yoksa bir adım atarak bende varım diyerek sesinizi duyurmak için çözümler mi arayacaksınız? Cevabı sizin yüreğinize ektiğiniz tohumlarda gizli merhameti ve vicdanı olan insanlar yapılan bu eylemlere karşılıksız kalamaz duyarsız olamaz normal bir şey imiş gibi davranamaz. Şiddet yaşayan insanların hangi ruhta yaşadığını hangi âlemde olduğunu kimse bilemez sadece tahmin eder. Günümüzde şartlarında yaşanılan binlerce örneği vardır.

Gelin bir olalım birlik olalım beraber olalım bu eylemlere dur demenin vakti gelmedi mi? İnsanlara canlılara yapılan katliamlara susmayalım insanların çölleşmiş olan ruhlarını yeniden yeşertelim. Bir umut kaynağı serpiştirelim yüreği bağrında korkarak yaşam sürenlere…