PERVANEYE BENZER YÜREĞİM

 Hiçbir gönül hisarı açamayacak kapımı. Kördüğüm olan aşkımın dergâhına buyur edersen, nefesim nefesinde sesim sesinde yankılanacak. Esen yelde, düşlerimde, yüreğimin hanesinde ebedi yaşayacak aşkım. Ömrümün her saniyesinde senin sevgin var olacak. Denizin sesi, ruhumun nefesi, sevdamın baki olduğu her saniyesi senin varlığınla can bulacak. Gönül iklimimde sen varsın. Yeryüzünde benim ruhuma hitap ederek vuslat vaktini bekleyen sevda sığınağımsın.

Gönlüm sana pervane aşkına virane. Örselenmiş ruhumu sen iyileştirdin. Gönül sandığımın hazinesinin kilidini sen açtın. Duruşun da bahar mevsimi, bakışın da gül kokuları geziniyor. Öyle masumane sevda akıyor kan damarlarımda.  Yüreğime sicim sicim işlediğim, sevgini gönlüme incilerle döşediğim sevgili... Hüzün damlacıkları ile doluyken ruhum, muhabbet dergâhında kök salıp filizlenerek boy verdi. Yüreğimin penceresinde uçuşan kelebekler gibi rengârenk sözcüklerle süsledim seni…

Çağlayan ırmaklar gibi yüreğimden yüreğine akar bu sevda….  Gönüldeki sözler dilde durmaz. Sen her yere bir fidan dik gönlünden. Ve diktiğin fidan nerede yeşerirse orada kalsın kalbinin geçidi… Canımın cananı gönlümün sereyanı, bir çınar ağacı gibi büyüyen sevgimize çığ düşürme. Özlem yüklü gönlümüzün sevda sandalında beraber yol alalım. Hasretini çektiğimiz yılların sevgisini birlikte giderelim. Ey hasretine vurgun olduğum sevgili yârim!  Akıtma gönlümün yaşını. Kalbini fırtınalara, yosun tutmuş denizlere bırakma. Aksine gönlünün kanatlarını aç ve uç… Yüreğin umuda el açan muhabbet denizinde demlensin…

Derdi derun aşkı ketum sevgili; kalbimin hirası hüznün eteklerinden savrulan sevda yelinde, bir sen varsın gönlümün hecelerinde. Ruhumun derya denizi, kırlangıç ağacında canlanan sedef kokusu eşliğinde, gönlümün ayazında ruhumu ısıtan yârim. Kar yağan gönlümü senin varlığındı ısıtan. Yüreğimi sana senin gönlüne teslim ettim. Yitip giden ömrümde dağılıp giden kara bulutları aydınlatan senin ses verişlerindi.

 Gönlümde yanan kandiller, açan gonca güller sanadır bilesin. Pervaneye benzer yüreğim, sevtapın eşiğinde yüreğimde filizlenerek can bulan sevgili… Sen bende huzurum, satır satır yazdığım dizelerim, her satırda sana kalbimi açtığım muhabbetimsin. Ben senin muhabbetinle demlendim. Mehtap da yıldızları izlemeyi, sevmeyi sevilmeyi, bir bakışınla hissetmeye doyamadım ben.  Gönül deryamda var olmaya var mısın?  

 Bir sevgi düşlüyordum gönlümde filizlenen, ruhumun dil bağında yegâne var olan, ruhunu ruhuma seren… Ben senin varlığınla huzur buldum. Kalbime yağan yağmur damlacıkları senin sevgini anlatıyor. Esen rüzgârın gönlüme çarpıyor. Kanatlarını açmış yüreğine uçuruyorsun beni.  Yüreğimin ses verişlerini sen de duyuyor musun?