GÖNLÜMDE YİNE HÜZÜN VAR

Irmaklar akar inceden inceden sessiz bir bekleyiş beni alıkoyar. Yüreğime dokunan nedir? İnce ince işlenerek döşenen sevgi mi? Yüreğimin gönül dimağından süzülen hüzün yaprakları birer birer dökülürken;  Çöle dönmüş ruhumun esrarengiz bir uykuya yatma seması…

Gökyüzü sisli ve bulanık aşkına aşina kalbimin ruhumda ölmüş cesedi bulunurken; Rüzgâr beni alabildiğine savuruyor kanadı kırık bir kuş misali, durgun kederli havayı soluyor paramparça olmuş efkârla kaplı her yanım bedenimde dolanıyor. Yarım kalmış benliğimin derin hülyalara dalmasıyla beraber yavaş yavaş kayboluyor.   Sessizliğin geceye sessizce çöktüğü bir an yine sen geldin aklıma. 

 Acaba aklımda mıydın da sessizlik çöktü yahut ta sessizlik çöktüğü için mi yüreğime düştün çünkü ben seni sessizce sevdim.  İnci taneleri gibi kırmadan kalabalığın gürültüsünden uzakta gönlüm de bir sen vardın sessizce yüreğimin köşesinde oturan.  Üstat ne güzel ifade etmiş; “ Gece midir insanı hüzünlendiren, yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen? Gece midir seni bana düşündüren yoksa ben miyim seni düşünmek için geceyi bekleyen?” Özdemir Asaf

Sessiz gecelerde dolunayı beraber seyrederken yüreğimiz aynı müziği dinliyor,  kalbimizin ritimli atışını hissettiriyor, nokta atışlar yapıyor. Gözlerimiz gecenin karanlığının derinliğindeki mavilikte umut güllerini görüyor, gül kokusu tüm zerrelerimizi sarmalıyor.  Uzaklığın  tatlı  hüznünü  esen  hafif  yelle nefeslerimizi  kuşatıyor. Gökyüzü kırmızı bir renge bürünürken;  büründüğü renk kalbimizin rengiyle örtüşüyor. Özlemini hissettiğim gecelerde gözlerim seni arıyor. Şairin dediği gibi; “Gözlerinden akan hüzünlü tebessümünle sen;  yaz sıcağından esen serin bir esintisin buz tutmuş yüreğime”…

Kalbimin inlediğini duyuyor musun? Gözlerimden dökülen yaşları ruhunda hissediyor musun? Hani kalbin meydan okuyordu her şeye hüznün bulutlarına esir düşen yüreğimde dillendirdiğim şarkı ile yerini alıyorsun…  

Yüreğim ağır yaralı derinden

Yanmaz artık istesem de yeniden

Çok yaralar sardı kalbim amma

Bu yara kapanır mı bilemem

Sevginizi geceye gizleyin gece gibi sessizce sevin günün ağarması ile özleminizi gidereceğiniz güne umut ile aşılayın…