Karmaşık duygular sarıyor etrafımı ne olduğunu anlamaya çalıştığım tanımsız anlam veremediğim duygular. Yüreğim kanatlanıp uçuyor, sanki kafese kapanmış kalbim birden özgürlüğe ilk adımlarını atmakta. özgürlük demişken; neyin özgürlüğü bu? Yalnızlığın rıhtımından ebedi göç ederek terk etmek, yalnızlıkla inşa edilen binayı yıkmak ve yüreğimizi sağlam temeller üzerine kurarak ilk adım atmak. Kalbimizin sesine kulak vermek belki de, pekâlâ kalbimizin sesini işiten var mı? Gönlünün kapısını açıp buyur eden oldu mu? Uzaktan uzağa seyre dalıp bekleyen oldu mu?
Yüreğime yegâne dokunan mısralarımla kalbimin en hassas yerine döşedim seni sesine ses olamaya gönlüne nefes olmaya geldim. Temelini sağlam attığım iç dünyamda güzel düşüncelerle beslediğim duyguları sana ikram etmeye geldim. Gönlümden süzülen yemyeşil baharda açan kır çiçeklerini önüne sunmaya geldim. Kalbimin derin yarasına merhem olurdun sen kor gibi alev alev yanan yüreğim, sana seslenmekte yazar Yaşar Kemal’inde dediği gibi, “Sen aleviyle yakan bir güneş ki şahane. Ben ışığa ulaşmaya çalışan bir pervane..” Bulutlara esir olan yüreğim damla damla yağan yağmurla gönül bağını sana hissettirmek için çaba sarf etmekte. Gönül defterimde satır satır hece hece yazılan her gece seni anan kalbim gözlerimin gönül bahçesinde açan sevdamın bahar bahçesi…
Aşkı gönül yazar yüreğin seslenerek beslediği güzel duygularla dillendirir. Bunu yüreğin sesi anlatır hissettir. Denizde mehtabı seyrederken tüm içtenliğimle sana seslenmiştim. Gözlerim sana aşkın refahına nasıl erdiğimi anlatıyordu. Yüreğimin toz bulutlarla kaplı halini gözlerin siliyordu. Ansızın ruhuma verdiğin o güzel duyguları tattırmış bir nefeste bulduğum huzuru hissettirmiştin. Yüreğim berrak saf temiz akan ırmaklar gibiydi. Gönlüme kurduğun sevgi bağını nasıl unutabilirim denizde dalgaların dili bakışların ile seslendirmekte ahenkle dinlediğim dinleti beni sana getirmekte. Gönlümün tüm duvarların da senin resmin asılı senin duygun kazılı müptelasıyım ömrümce yaşadığım hislerin kül olmuş ruhumun yeniden canlanarak alevlenmesi kalbimin mehtaplı gecelere uzanan sergisi…
Şair Kenan Ergül’ün dile getirdiği gibi;
GELDİM
Ağladım gecelerin mehtabında
Seni yaşıyorum bir aşk tadında
Kalbim titriyor bir şey var adında
Ağladım, seninle gülmeye geldim.
Sorarsam aslımı nasıl biriyim
Ateşe uçan pervane gibiyim
Ölüm olsa da vuslat, ermeliyim
Ömrünü ömrüne vermeye geldim.
Ömrünü ömrünüze katan sevdikleriniz olması dileğiyle…