AŞK GEMİSİ

Sen hazan mevsiminde yürüdün mü hiç? Gönül kapısına varmak istedin mi? yüreğinin uçsuz bucaksız yolunda esen yeller bıraktın mı? Gönlün bir sevda elinde olunca hislerin bambaşka oluyor.  Duyguların sevgi seliyle mutluluk kapısına doğru yol alıyor.  Gönlüne bembeyaz bir kuş konuyor sanki…

            Aşkının tohumlarını ekip, yeşerme umuduyla sabırla bekliyorsun kalbinin ritimsiz attığı her anında temiz duyguları yaşatarak yüreğine ikram eden insanda varmış diyorsun narin bir tebessümle…

            Aynaya baktığın he anında aklına kalbinde filizlenerek büyüyen sevgi bağının var olmaya başladığını hissediyorsun. Gerçek sevgi hiç sınırları olmayandır. Hiçbir şey fark etmez aslında.  Duygularını içinden geçirmen bile içinde var olmasını istediğin hissi yaşamana neden olur. Kendini biranda sevda sofrasında bulursun. Ruhunu da her an huzurlu hissedersin. Hatıralar vardır hani,  mazide yaşanmış anılar gözünde canlanır. Ağlayarak hüzün duyduğun eski hatıraları yad ederken;  ve aynı zamanda kıyaslarsın eskiden neydik şimdi ne olduk diye iç çekersin fakat yine de kendi duygularını şöyle ifade edersin ben hiç mutluluk hissini tadamam zannederdim ama yanılmışım insan umudunu yitirmemeli aşk gemisine binerek mutluluğa doğru yol almalı…

            Mutluluğun tohumlarını ilmek ilmek dokurken; her hecede her mısrada okuyarak Sabahın seherinde tüm hücrelerine aşılarsın. Damla damla biriken deryalara dalarken;  tüm kötü yaşanmışlıkları yok sayar silerek unutursun.  Hazinende barındırdığın sevgi adeta bir çınar ağacı gibi büyür ve kök salar. Demir atarsın aşk ile beslediğin limana yalnızlığın kollarında süzüldüğün anı, yosun tutmuş denizlerde gezindiğin zamanı unutur hafızandan silersin. Bir pınar serinliğinde yüreğinin eşsiz güzelliğiyle her şeye rağmen hayata umut penceresinden bakarak yol alırsın.

            İnsanoğlu gönlünün terazisini bazen dengede tutar bazen de tutamayabilir. Aşkını sevgi yumağı ile çepeçevre sarar yüreğinin yangınını ferini ise, sadece gönül terazisini dengede tutarsa söndürebilir.  Aşkın refakatına erişmek kolay değildir. Hayat karakalem çalışması gibi yaşanmışlıkların olduğu çizgilerle doludur.  Bazen yanan yüreğin feryadı sessiz sessiz kelimelerle seslenir…

                        Rüzgâr olsam essem senin ömrüne

                        Yağmur olup yağsam senin gönlüne

                        Yüreğime dokunan nağmelerini dinlesem

                        Gönlümün dergâhına buyur etsem

                        Diller  söylese  gözler  anlatsa….