SÜREGEN HASTALIĞI OLAN ÇOCUKLAR

k-Öfke

Hasta çocuklar genellikle öfkeli olurlar.Anne-baba ve hastane personeli onun istediğini yerine getirmezse daha çok öfkelenirler.Anne-baba ve hastane personeli çocuğun bu davranışlarını önemsemeli, ona gerçeği anlatarak öfkesini ortadan kaldırmaya çalışmalıdırlar.

I-Saldırganlık

Hemşire ve doktor, çocuğun saldırgan yönlerini değil, pek çok övülmeye değer güvenilir yönlerini ortaya çıkarmalıdır.Çocuk anlaşıldığına inandığında rahatlayacak güven duyacak ve davranışlarındaki saldırganca tutum düzelecektir.

 m-Bağımlılık

Hastalığı nedeniyle annenin çocuğa yardımı ona haz verebilir, ya da yetişkinler çocuğu rahat ettirebilmek için aşırı ilgi gösterebilir. Böylece devamlı üstüne titrenen çocuk, kendine bakmakla yükümlü kişiye aşırı bağımlı hale gelebilir.

n-Bağımsızlık

Hastalığının serbest hareketini sınırladığı bir sırada değişik emirler verilmemelidir.Şayet bağımsız çocuk hastalığı sırasında bağımlı hale gelirse, bu durum hoşgörüyle karşılanmalı, yardım istediği zaman, onun o çevre içinde güvende olduğu düşüncesi yaratılmalıdır.

o-Disiplin

Çocuğun hastalığı ve sıkıntıları gözönüne alınarak disiplin buna göre ayarlanmalıdır.Anne-babanın çocuğuna uygulayacağı davranış kuralları tutarlı olmalı, hastalığından önceki kuralları, hastalığı süresince de devam etmelidir.

ö-Ayrılma Kaygısı

Hasta çocuk, hastaneye yatırılacağı zaman yer azlığı nedeni ile anne çocuğunun yanına alınmayabilir.Bu durumda bile çocuğun ayrılma kaygısına rağmen, hastaneye yatırmaktan asla vazgeçmemek gerekir.iki üç gün içinde çocuk hastane çevresine alışacak, yeni arkadaşlar edinecek, hemşireler ve doktorlarla kısa sürede kaynaşacaktır. Anne-baba gittikten sonra çocuk eğer ağlarsa buna izin verilmelidir.Ayrılıklarda ağlamaya genellikle gereksinim duyulur.Bu süre içinde hemşire çocuğa güven vermek için ona sevgi ve şevkat göstermelidir.