güvenilir kaynak casibom giriş maritbet
SON DAKİKA
Hava Durumu

Trabzon Havalisinde Yaşayanlar Öz ve Öz Türktür – 6

Yazının Giriş Tarihi: 18.12.2020 21:47
Yazının Güncellenme Tarihi: 18.12.2020 21:47

Ermeniler kendi başlattıkları savaşlar yüzünden öldüler. Türkler, Ermenilerin saldırılarına karşılık verdi. Türkler bazen aşırı tepki gösterdiler, bazen intikam duygusu ile hareket ettiler. Ancak Türkler ve Ermeniler arasında 1790'larda başlayan çatışmayı ve I. Dünya Savaşı'nda çıkan çatışmayı Türkler başlatmadı.

Tarihte pek çok dönemde Osmanlı Devleti'nin Doğu Anadolu'yu iyi yönetmediği doğrudur. Fakat Ermeni isyanının başladığı dönemde Osmanlı yönetiminin büyük ölçüde ilerleme kaydettiği de bir gerçektir. II. Mahmut'la başlayan, Tanzimat döneminde sürdürülen ve İttihat ve Terakki Partisinin reformlarıyla doruğa çıkan 19. yüzyıl reformları, Osmanlı hükümetinin doğudaki kontrolünü arttırmıştı. Ermenileri, aynı Zeytun'da olduğu gibi, ayaklanmaya sevk eden aslında bu gelişme ve ilerlemeydi; çünkü güçlü bir merkezi yönetim vergileri daha iyi topluyordu.

Ermenilerin kurmuş olduğu çeteler, 1914-1921 yılları arasında Doğu Anadolu'da, masum, silahsız toplam 518,105 Türk'ü katletmiştir. Bu durum Avrupalı devletlere iletilmiş olmasına rağmen Avrupa kamuoyu bu bilgileri görmezden gelmiştir.

Birinci Dünya Savaşı'nda Ermenilerin, Trabzon ve çevresinde Türklere karşı yapmış oldukları saldırılar, Osmanlı topraklarına hücum etmeleri; Rumların ise türlü hainlikler yaparak casusluklarda bulunmaları üzerine Osmanlı hükümeti, Ermeni ve Rumları casusluk ve hainlik yapamayacak bölgeler kaydırmıştı. Osmanlı Devleti, takındığı bu yumuşak tutuma karşı yine de haksız eleştirilerden kendisini kurtaramamıştır.

I. Dünya Savaşı'nda ilan edilen seferberlikten önce buralarda da düzenli komite teşkilatı ve şubeleri vardı. Bunlar haberleşmeleri için komitecilere geniş imkânlar sağlamaktaydı. Ermeniler seferberlik ilan edildiğinde kendileri uymadığı gibi Müslüman halkı da tahrik etmeye çalıştılar. 1916'da Rusların Trabzon'u işgal etmesi bölgede yaşayan Ermeniler için büyük bir fırsattı. Bu olay üzerine tedhiş olaylarında büyük bir artış gözlemlendi. Ermeniler, Müslüman halkı katletmeye, kadınlara tecavüz etmeye, çocukları süngülemeye başlamış ve bu olaylar karşısında seferberlikten dolayı savunmasız kalan halk batıya doğru göç etmiştir. Bölgeden kaçma imkânı olmayan veya geç kalan insanlar ise Ermenilerin zulümlerine maruz kalmıştır. En çok kaybı Ermeniler vermiş olsa da, şüphesiz ki çatışmayı başlatan Ermeni isyan güçlerinin kendileri olmuştur. Türkler karşılık vermiştir. Çünkü onlar sadece devletlerini değil aynı zamanda halklarını da koruyorlardı.

Ermeniler bölgeyle olan bağlarını güçlü tutmak ve iddialarını güçlendirmek için Rusya'dan Ermeni halkı getirerek Trabzon'a yerleştirmiştir. Bölgede yaşayan Rumlarda bu cinayetlere katılmış ve komitecilik faaliyetlerini desteklemişlerdir. Bölgedeki olaylar Rus ordusunun I. Dünya Savaşı'ndan ve Trabzon'dan 1917'de çekilmesi ile kısmen sona erdi. 24 Şubat 1918'de Osmanlı orduları Trabzon'a girerek iki yıllık Rus ve Ermeni işgali ve zulmüne son verdi. Ermenilerin Trabzon'u istemesinin başlıca nedeni, kurmak istedikleri Ermeni Devleti'nin yaşayabilmesi için Karadeniz kıyısında bir çıkış kapısına ihtiyaç duymalarıydı.”

YAZARIN DİĞER YAZILARI

    En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.