ÖNCE KUTLAYIP BUGÜN TERK ETTİĞİMİZ BAYRAMLARA ÖRNEKLER

Kıymetli okurlarım,

Gerek Dünya gerek Türk tarihinde önemli zaferlerin yahut yönetsel açıdan önemli sistem ve yönetici değişikliklerinin değiştiği, değiştirildiği tarihleri ulusal bayram olarak değerlendirip, kutlama, kutlatma cihetine gidildiğini hepimiz çok iyi biliriz. Zaten Türk tarihi milletimizin kazandığı büyük zaferlerin yıl dönümlerini genellikle bayram olarak değerlendirme, kutlama icraatlarını eskiden beri devam ettirebilmektedir. Nitekim İstanbul’un Fethi, Çanakkale Deniz Zaferi, Sakarya Zaferi, Başkomutanlık Meydan Muharebesi Zaferi bugün dahi gerçekleştirilen kutlamalarla bayram olarak değerlendirilen bu tür icraatlerin en belirgin örnekleridir. Ancak ne var ki millet olarak sözünü ettiğim şekilde gerçekleştirdiğimiz zafer veya rejim yönetici değişikliği gerçekleşme günlerini bayram olarak değerlendirmeyi çok çabuk gerçekleştirebiliyorsak oluşturduğumuz bu tür bayramları aynı çabuklukta terk edip unutmayı gerçekleştirebilen bir milletiz dememiz de pekala mümkündür. Bu yüzden geçmişten günümüze eskiden kutlayıp da sonra terk ettiğimiz, kutlamaktan vazgeçtiğimiz, hatta terk ettiğimiz bu tür bayramları tekrar kutlamaya yeniden başladığımızda görülebilen bir durumdur. Nitekim bu son ifademe en iyi örnek Nevruz Bayramı kutlamalarının geçmiş tarihten günümüze izlediği kutlanma seyrini izlemekle görmemiz pekala mümkündür. Nevruz bir yana bırakın uzak tarihimizi yakın tarihimizde de kutlamaya başlayıp bugün kutlamaktan vazgeçtiğimiz bayramlar görmek mümkündür. Bunlardan bahsetmeye kalktığımızda kafamda oluşan ifadelerle düşüncelerimin oluşturduğu ibarelerle şu bilgileri aktarabilirim düşüncesindeyim.

Yaşı çok genç olmayanlar en azından 40 yaşın üstündekiler mutlaka hatırlayacaklardır. 12 Eylül askeri darbesi gerçekleşene kadar daha doğrusu 27 Mayıs askeri darbesinden 12 Eylül askeri darbesine kadar kutladığımız bir bayram vardı. Okullarımızda sokaklarımızda kutladığımız bu bayrama hürriyet ve anayasa bayramı adı verilmişti. Ne tuhaftır ki bu bayramı bize anayasalarımızı meydana getirten kuvvet yani askeriye tahsis etmişti. Bu bayramın ortaya çıkışına sebep olan yakın tarihi olaylarımızdan 27 Mayıs inkılabı idi. 1950 yılından itibaren ülke iktidarını ele geçiren demokrat partinin Mustafa Kemal’in ve Türkiye büyük millet meclisinin koyduğu yönetsel, rejimsel kaide ve uygulamalara ters düşmesi nedeni ile yapıldığı iddia edilen bir askeri darbenin getirdiği bir bayramdı. Aslında bu bayram darbenin tarihini unutturmamak amacıyla değil bu darbe neticesinde ülkemize kazandırılan bence gelmiş geçmiş en güzel en demokratik ve parlamenter bir anayasa olan en özgürlükçü bir anayasa olan 1961 Anayasasını kazanmış olmamız olgusu tahsis ettirmişti. Yani hürriyetle anayasa bayramını ihdas edenler askeri darbenin yapılışını kutlatmak için değil, kazandırdıkları 1961 anayasanın getirdiği ortamı benimsetmek ve unutturmamak için ihdas etmişlerdi. Haliyle 27 Mayıs İnkılabını yapanda 1961 Anayasasını yaptıranda şüphesiz askeriyemizdir. Bu arada şunu da vurgulamam gerekir düşüncesindeyim. Eğer 27 Mayıs darbesi askeriyemizin kendi bünyesinden çıkan bir tepki olmadığı düşünülürse ve bu darbeyi askeriyemize A.B.D. yönetiminin yaptırdığı tezi esas alınırsa bu darbe hakkında ki değerlendirmeler çok farklılık gösterecektir. Çünkü yıllarca Türk halkına bu darbenin diktatörlüğe kaçmaya başlayan demokrat parti rejimini ortadan kaldırıp yerine daha demokratik daha özgürlükçü bir yönetim getirmek isteyen askeriyemizin vatanperverlik millet severlik dürtüsü ile bu darbeyi geçekleştirdiği dile getirilmiştir. Bugün ise bazı kaynaklar farklı ifadelerle de olsa halkımızı bu darbeyi askeriyenin A.B.D.’nin kendi çıkarlarına ters düşen bu iktidarı devirtmek nedeniyle yaptırdığı fikri kabul ettirilmeye bunda da başarıya ulaşılmış hale gelme durumu kabul ettirilmektedir.