Mustafa Kemal ile Kıyaslanmaya Çalışılan Fahrettin Paşa

—alıntı—

Bu esnada düşman da boş durmuyordu.

Mekke emiri şerif Hüseyin ‘kıble’ adlı bir gazete çıkarttı, yığın yığın dergileri, Hindistan’a, Mısır’a, Sudan’a İslam memleketlerine gönderip, Türk askerlerine karşı her cephede savaşa çağırdı.

Şerif’in askerleri, Medine’nin kırk kilometre batısındaki “biriderviş” bölgesinde vuku bulan savaşta, 15, 20 km. daha gerilemeğe mecbur oldu. Sonra bölgede tutunmak istemiş, bir cephe açmak istemişlerse de Fahrettin paşa ve emrindeki bir avuç Türk evladının kararlılığı karşısında başarılı olamamışlardır.

Fahrettin paşa, demiryolunda nöbet tutan askerlerin her gün üçer beşer güneş çarpmasından öldüğünü görür. Önce nöbet saatini yarım saate kadar indirir. Sonra, her nöbetçi askerin yanına bir (saka) su taşıyıcısı koyar. Yani nöbete iki kişi çıkılır, biri saka, diğeri nöbetçi asker, sonra, nöbetçi askerlerin üstünden ağırlık yapan fişek sayılarını da indirir.

Fahri paşa, Medine ve çevresine mevsiminde sık sık yağan çekirgeden zarar yerine faydalanmanın yolunu buldu. o zamana kadar her yağışında mahsulü kemirip yok eden çekirgeleri daha mahsule dokunmadan toplatıp, başta kendisi olmak üzere askerine yedirmeğe koyuldu. Çekirgenin tavasını, kavurmasını, salatasını, karargah tabldotuna koyduran paşa, kıtalara yaptığı emirlerde herkese bu pek lezzetli yemekleri tavsiye eder ve “elinizde fazla kalır da bana hediye gönderirseniz, memnun olurum” diye askerlerin mümkün olduğu kadar çok çekirge toplamasını teşvik ederdi. Aynı zamanda, İngiliz altınlarının adeta oluk gibi aktığını gören ve hele bu alabildiğine yayılıp giden kupkuru çöllerin belli başlı yiyeceği olan pirinç ve unun da ancak İngilizlerin hakim oldukları deniz yollarından bol bol gelebileceğini, gelmekte olduğunu gören bedeviler, başlarında şeyhleri, reisleri olduğu halde, bizden yüz çevirip, kafile kafile şerif kuvvetlerine katılmak suretiyle, sayıca kuvvetleniyorlardı.

Fahrettin paşa’nın kendi günlüklerinden Medine müdafaası kahramanlarının durumu;

—alıntı—

-ağız yaralarından diş etleri çürüyor ve dişler dökülüyor. Yemekler

layıkı ile öğütülemiyor. Mide ve bağırsak hastalıkları, hazımsızlar,

ishaller baş gösteriyor. Vücut zayıf düşüyor. Bu sebeple aşağıdaki gibi

emrederim: “her hafta bütün erlerin ağızları doktorlar tarafından muayene

edilecek. Ağız yaralarının tesirleri erlere akılları ereceği gibi

anlatılacak.. Ağızları kirli ve yaralı askerlere günde iki üç defa koku

giderici ilaçlar ile, sulandırılmış tentürdiyot gibi karışımlarla gargaralar

yaptırılacak.

Kış, sıtma mevsimi de yaklaşıyor, onun için gelecek ayın on beşinden itibaren

bütün erlere haftada iki defa ve birer gram hesap edilmek üzere kinin

içirilecek. Kinin içirilir içirilmez bir laf söyletmelidir ki, kinini

yutması temin edilsin.

-askerlerin ellerinde, yüzlerinde bacaklarında sebepsiz birçok çıbanlara

tesadüf ediliyor. Erlerin her bölgede hiç olmazsa haftada bir yıkanmaları

temin için sabun yoksa, mutfak külünden faydalanmalı.

Devam edecek…