güvenilir kaynak casibom giriş maritbet
SON DAKİKA
Hava Durumu

DİNLER TARİHİNDE ŞEYTAN KÜLTÜ VE ŞEYTANLAŞAN İNSANLAR

Yazının Giriş Tarihi: 18.12.2020 21:46
Yazının Güncellenme Tarihi: 18.12.2020 21:46

Anadolu’nun bir parçası olan İyonya(Batı Anadolu da bir bölge), Yunanistan Kültür Bölgelerindeki dini inanç çok tanrılı tabiat dini şeklindedir. Baş tanrı Zeus olup, yanında bir sürü tanrı ve tanrıça olan çocukları ve tanrıça olan eşi ile birlikte, Yunanistan’ın en yüksek dağı olan Olimpos’ta yaşamaktadırlar. Yunan mitolojisi olarak ünlenecek bu inançlar sitemi, kökenini Anadolu, Mezopotamya ve Girit Dinlerinden almıştır. Bu nedenle Grek(Yunan) tanrıları kaynaklandığı dinlerdeki tanrılar gibi ölümsüzdürler. Ne var ki bu mitolojinin tanrı farklı değillerdir. Grek Mitolojisinde ve kültüründe farklı boyutlarda, fikri ve gelişmeyi sınırlamayan, İnsan hayatından fedakârlık gerektirmeyen bir din olmuştur. Grek tanrıları insanların bütün özelliklerini gösterirler, evlenirler, yerler-içerler, savaşırlar, rekabet ederler. Dolayısıyla iyilikte kötülükte tanrıların işidir. Ayrı bir kötülük kültüne yani şeytana gerek yoktur. Greklerde bu nedenle bir Şeytan Kütü ve Şeytana tapma sistemi yerine, tanrılara hoş görmek ve yardımlarını sağlamak amacıyla, spor-müzik-şiir yarışmaları görülür. Bu oyunlar ise Olimpiyat oyunlarını doğurmuştur. Büyücülük Tanrıçası Hecate Şeytan benidir. Grek Kültürünü takip eden, Helenizm Kültüründe ve onu takip eden Roma Kültüründe de aynı durum görülmüştür. Çünkü dini sistemlerde isim değişikliği dışında fark yoktur. Bu mitolojileri Grek Mitolojisi oluşturmuştur. Yani Helenizm ve Roma Mitolojilerinde bir Grek Mitolojisi tekrarı görülür. Tabi isimler aynı kalmamak, değişmemek üzere tekrarı durumundadır. Bu nedenle bu mitolojilerde de aynı sebeplerle Şeytan ve şeytana tapma olayları görülemez.

            Mezopotamya Mitolojilerinde baktığımızda da Şeytan Kültüne rastlamıyoruz. Sümerler dini inançlarında Mısır benzer, bir üçlü tanrı sistemi gösterirler. Sümer dininde An veya Anu adı verilen Gök tanrısı, Ea veya Enki adı verilen su yaratıcılık ve akıl tanrısı, Enlil denilen rüzgar ve yeri göğü ayıran tanrı üçlü esas tanrılardır. Bu üçlülük Mısırdan gelen bir etki olmalıdır. Bu esas tanrılar yanında, bitki tanrısı Dumuzi(temmuz ve onun karısı aşk-doğa-bereket tanrıçası İştar vardır. Gılgamış ve Tufan efsanesi  – Etena Efsanelerinden anlaşıldığına göre Tanrıça Istar islas bakımından yaptıkları Şeytan Kültünü andırmaktadır. Yine Morduk la savaşmış ilk Babil Tanrıçalarından Canavarlardan bir orduya sahip Tiamat şeytan benzeri bir kültürdür. Belki de morduk onu yendiğinden bir daha dinde, Şeytan kültüne yer verilmesine gerek kalmamıştır.

            Samilerde dinde görülen tanrılar biraz daha azalmıştır. Akadlarda da Sümer tanrıları itibar ve ibadet görmüştür. Bu arada Sümer Mitolojisinde görülen Utnapiştim efsanesi Semavi Dinlerdeki Nuh Tufanını andırmaktadır.

            Babilliler de Sümer ve Akadların aksine tek tanrı söz konusudur. Bu tanrı Marduktur. Her şeyin hakimi olan bu kült daha sonra görülecek tek tanrılı dinlerin prototipi gibidir. Mısır’da görülecek tek tanrılı Aton dininden önce gelen tek tanrı tipi olan Marduk karşısında bir şeytan kültü olmamıştır. Mezopotamya dinleri daha ziyade dünyevi olduğundan yaracı ve her şeyin hakimi kültün yanında, kötülük ve yanıltıcılık getiren bir şeytan kültü vücut bulamamıştır. Tüm Mezopotamya milleri ahreti ya reddetmiş veya karanlık bir hiçlik olarak kabul etmişlerdir. Cezanın cehennemin olmadığı bir mitolojide Şeytan kültü yer almamıştır.

            Ancak Asur devleti ve kültüründeki mitolojide görülen tek tanrı Asur her şeyin tanrısı savaş tanrısıdır da, işte bu tanrı işlev bakımından Şeytani andırmaktadır. Asur krallarını öç almaya, Savaşa ve zalimliğe iten sevk eden bir tanrıdır. Kim nefret ve zulüm, kötülük şeytana has işlerdir. Bu işleri tanrı Asur’da üstlendiğinden Asur bir anda Şeytanla aynı duruma gelmektedir. Kralları ve Asurluları tüm işlerinde kötü olmaya sevketmiştir. Bunun sonucunda Asurlular kötü zalim işkenceci vahşi bir ulus olmuşlardır. Bu sonuç şeytana uyan ona tapan toplumlarla aynı olan bir özelliktir Bu nedenle Asurlular şeytanın yarattığı karışıklığa düşmüş toplumlara örnek bir topluluktur. Kralları da semavi Dinlerdeki İbrahim Peygamber olayındaki Nemrut’u andıran görünümdedirler.

Tabi iyi insanlar Thor'u desteklerken kötülük yanlılarına lolu'yi destekleyip ona ve onun şeytani güçlerine bağlanırlar. Hatta ona insan kurbanlarda sandıkları görülmüştür.

Amerika kıtasında görülen mitolojilerde iyilik ve kötülük bazen hayvan şeklinde görülen tanrılarda aynı zamanda bulunmaktadır. Bu nedenle ayrı bir kötülük kültü yer almamıştır. Orta  Amerika kültürlerinden Olmekler ve Zapotekler Mayalardaki mitolojilere baktığımızda çok tanrılı tabiat dinlerini görürüz.

Olmekler tabiat kuvvetlerine tapıyor onlara ibadet ediyorlardı. Zapotekler atalarının ruhlarına tapıyorlar atalarının ağaçlardan kayalardan çoğunlukla Japonlardan hasıl olduğuna inanıyorlardı. İyiliği ve kötülüğü ruhlardan ata ruhlarından bekleyen bu toplum rahipleri aracılığıyla büyücülük benzeri faaliyetlerde bulunuyordu. En önemli tanrıları yağmur tanrısı Cosijo'ya ve ruhlardan kaynaklanan tanrılara oluşturdukları dini kentlerdeki tapınaklarda ibadet ediyordu.

Rahipler dansörler durumunda olup ayin ve törenlerde belirli kıyafetler giyip tanrıları taklit eden danslar eden kişilerdir. Yine japuar şeklindeki ruhlara ve tanrılara insan kurban adetleri mevcuttur. Devamı yarın…

YAZARIN DİĞER YAZILARI

    En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.